Bogusław Śliwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogusław Śliwa
Data i miejsce urodzenia

6 października 1944
Lwów

Data i miejsce śmierci

23 listopada 1989
Sztokholm

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
„Przywrócić godność prawu” (2010)

Bogusław Śliwa (ur. 6 października 1944 we Lwowie, zm. 23 listopada 1989 w Sztokholmie) – polski prawnik, działacz opozycyjny, autor Posłania do ludzi pracy Europy Wschodniej (1981).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Józefa i Marii z d. Brichacek. W 1969 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1975 rozpoczął pracę jako prokurator w Kaliszu. W 1978 zamierzał oskarżyć milicjanta o zabójstwo Ryszarda Mikołajczyka za co został dyscyplinarnie zwolniony z pracy ze stanowiska wiceprokuratora Prokuratury Rejonowej w Kaliszu[1].

Od 1979 członek Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO). W latach 1979–1980 wydawał (razem z Antonim Pietkiewiczem i Tadeuszem Wolfem) dwutygodnik "Wolne Słowo". W 1980 był doradcą i ekspertem w czasie strajków w Kaliszu. W latach 1980–1981 sekretarz, a następnie wiceprzewodniczący Zarządu Regionu NSZZ "Solidarność" Wielkopolska Południowa w Kaliszu. Delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ "Solidarność" w Gdańsku, autor "Posłania do ludzi pracy Europy Wschodniej" (przyjętego przez delegatów Zjazdu 8 września 1981). Jest autorem pomysłu napisu „Przywrócić godność prawu!” na murze gmachu Sądu Okręgowego w Kaliszu, co zrealizował w listopadzie 1981 roku Stanisław Słodkiewicz[1]. Napis został zachowany (stan na rok 2014)[2]. Internowany (Gębarzewo, Kwidzyn), po zwolnieniu represjonowany i zmuszony do opuszczenia kraju.

Na emigracji organizował pomoc prawną dla uchodźców politycznych, m.in. w sprawie uniemożliwienia ekstradycji do PRL nieletnich braci Adama i Krzysztofa Zielińskich, którzy w 1985 uciekli do Szwecji ukryci pod podwoziem ciężarówki. Zmarł na emigracji, spoczywa na Norra begravningsplatsen.

Zarządzeniem prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego z 11 listopada 1990 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. W 2006 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego[4]. Od 2007 Honorowy Obywatel Miasta Kalisza[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Michał Karbowiak: Ostatni taki napis w Polsce. wyborcza.pl, 2008-01-16. [dostęp 2016-08-02].
  2. Mapy Google
  3. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 60, Nr 4 z 20 grudnia 1990. 
  4. Kozłowski 2016 ↓, s. 220.
  5. Kozłowski 2016 ↓, s. 221.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]