Bogusław Ernest Denhoff

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernest Magnus Denhoff
Ilustracja
portret pędzla nieznanego autora (ok. 1720)
Herb
Denhoff
Rodzina

Denhoffowie

Data śmierci

24 marca 1734

Ojciec

Gerard Denhoff, (*ok. 1632 †1685); dworzanin królewski, chorąży nadworny koronny 1661, cześnik wielki litewski 1661, podstoli wielki litewski 1666

Matka

Anna Beta von Goldstein

Żona

Marianna Bielińska (*1688 †p. 1737), (1703; rozwiedzeni 1719)

Bogusław Ernest Denhoff (zm. 24 marca 1734) – podkomorzy wielki litewski 1702, generał lejtnant wojsk koronnych 1705, generał artylerii litewskiej 1710–1725, pułkownik-komendant Regimentu Piechoty królewicza w latach 1717–1734[1], starosta sokolnicki.

Wnuk Ernesta Magnusa.

Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[2]. Jako deputat konfederacji sandomierskiej był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[3].

Żona Bogusława Ernesta, Marianna z Bielińskich Denhoffowa, była metresą Augusta II Mocnego. Dzięki swym koneksjom w Watykanie wyjednała zgodę papieża Klemensa XI na rozwód z Denhoffem i wyjechała z królem do Drezna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura – urzędy – prawo – finanse, Zabrze 2011, s. 462.
  2. Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].
  3. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.