Bogusław Stanisław Chabros

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogusław Stanisław Chabros
major BCh major BCh
Data i miejsce urodzenia

28 października 1925
Góry Olesińskie

Data śmierci

31 lipca 2009

Przebieg służby
Siły zbrojne

Bataliony Chłopskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1943–1989) Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Partyzancki Krzyż Batalionów Chłopskich
Grób Bogusława Chabrosa na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Bogusław Stanisław Chabros, ps. Głaz (ur. 28 października 1925 w Górach Olesińskich, zm. 31 lipca 2009) – działacz społeczny i spółdzielczy, żołnierz Batalionów Chłopskich, major.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako syn Stanisława i Zofii. Przed wybuchem II wojny światowej uzyskał niepełne średnie wykształcenie.

W listopadzie 1941 włączył się w działalność konspiracyjną i wstąpił do Batalionów Chłopskich. Był łącznikiem, kurierem i kolporterem podziemnej prasy. W 1943 został oficerem łącznikowym Komendy Okręgu Lublin BCh. Pełnił również funkcję kierownika kolportażu prasy podziemnej na terenie obwodów Biłgoraj, Tomaszów Lubelski i Zamość. Pod dowództwem Zygmunta Kozaka w ramach jego oddziału specjalnego brał udział w licznych akcjach zbrojnych, między innymi w obronie wsi Barłogi i akcji na pociąg amunicyjny pod Gołębiem. Został aresztowany i uwięziony na Zamku Lubelskim w listopadzie 1943. Organizacji udało się w maju 1944 wykupić go z więzienia. Po wyjściu na wolność walczył w oddziale specjalnym pod dowództwem Jana Królika, m.in. w Kurowie w lecie 1944.

Po zakończeniu wojny studiował w Szkole Nauk Politycznych. Był działaczem społecznym i spółdzielczym. Był wiceprezesem Zarządu Głównego Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy Batalionów Chłopskich.

Został pochowany w kwaterze żołnierzy Batalionów Chłopskich na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 6A BCh-0-10)[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. ↑ M.P. z 2000 r. nr 32, poz. 658 „za wybitne zasługi w walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, za osiągnięcia w działalności społecznej”.
  3. ↑ M.P. z 1947 r. nr 22, poz. 48 „za zasługi w walce z okupantem niemieckim i pracę konspiracyjną”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marian Wojtas: Słownik biograficzny żołnierzy Batalionów Chłopskich : IV Okręg Lublin. Lublin: Stowarzyszenie Byłych Żołnierzy Batalionów Chłopskich, 1998, s. 86. ISBN 83-85223-60-6.
  • Marian Wojtas: Słownik biograficzny żołnierzy Batalionów Chłopskich. T. V. Lublin: Wydawnictwo Bestprint, 2009, s. 760. ISBN 978-8360702-72-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bogusław_Stanisław_Chabros&oldid=70793017”