Bogusław Albrecht Lehndorf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mathiasrex (dyskusja | edycje) o 11:47, 6 sie 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Bogusław Albrecht Lehndorf (ur. 28 września 1655 w Prusach Książęcych, zm. 29 czerwca 1711 w Piekarach Śląskich) – ojciec jezuita.

Był synem Bogusława i Heleny Elżbiety z Tyzenhausów. Ojciec był pułkownikiem w wojsku koronnym, pochodził ze znanej rodziny szlachty pruskiej von Lehndorff ze Sztynortu. Bogusław senior przeszedł na katolicyzm po nauce w Kolegium Jezuitów w Wilnie.

Bogusław Albrecht początkowo kształcił się w Kolegium Jezuitów w Reszlu. Jako uczeń reszelskiego kolegium odbywał pielgrzymki do Świętej Lipki Później był paziem króla Jana Kazimierza. Naukę kontynuował na akademii jezuickiej w Ołomuńcu, gdzie wstąpił do Zakonu. Dalsze studia odbywał w Pradze, lata 1675-1677 i 1683-1684.

Jako duszpasterz polski znany był z pracy w Otyniu od roku 1687. W latach 1690-1695, był nauczycielem gimnazjalnym i kaznodzieją w Opolu. Do znanych jego funkcji zakonnych należała funkcja superiora (1704-1711) w Tarnowcu.

Bogusław Albrecht Lehndorf zmarł w Piekarach Śląskich.

Bibliografia

  • Tadeusz Oracki,Słownik biograficzny Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku L- Ż, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, Olsztyn, 1988.