Bohdan Wodiczko

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 16 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Bohdan Wodiczko (ur. 5 lipca 1911 w Warszawie, zm. 12 maja 1985 tamże) – polski dyrygent i pedagog muzyczny.

Życiorys

Pochodził z rodziny czeskich muzyków osiadłych w Polsce, jego ojcem był Franciszek Wodiczko. Był uczniem Wacława Tallicha (dyrygentura) w Pradze (1932–1936) oraz Piotra Rytla (kompozycja) i Waleriana Bierdiajewa (dyrygentura) w Konserwatorium Warszawskim (1936–1939). W czasie wojny zarabiał grając w orkiestrze nocnego lokalu „Adria” w Warszawie (znanego z przeprowadzonego w nim 22 maja 1943 zamachu na Niemców, którego wykonawcą był żołnierz AK Jan Kryst).

Po wojnie współtworzył i do 1950 kierował zespołem symfonicznym, później przekształconym w Filharmonię Bałtycką w Gdańsku. Był następnie dyrektorem Filharmonii Łódzkiej (1950–1951), pierwszym dyrygentem i dyrektorem artystycznym Filharmonii Krakowskiej (1951–1955), pierwszym dyrygentem i dyrektorem Filharmonii Narodowej w Warszawie (1955–1958).

Po zwolnieniu z pracy w Polsce spędził kilka lat w Islandii, gdzie był m.in. dyrygentem orkiestry symfonicznej w Reykjaviku.

Od lipca 1961 do grudnia 1964 stał na czele Opery Warszawskiej; wystawił wiele wybitnych dzieł operowych i baletowych (m.in. Króla Edypa, Persefonę, Orfeusza i Święto wiosny Strawinskiego, Don Carlosa Verdiego, Straszny dwór Moniuszki, Kawalera srebrnej róży Ryszarda Straussa, Zamek Sinobrodego Bartóka). W 1965 przez krótki czas pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego w Warszawie, w latach 1965–1968 ponownie pracował w Reykjaviku. Od 1968 dyrygent Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach; w latach 70. pracował jako pedagog Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie (od 1973 profesor).

Wykładał także na uczelniach muzycznych w Sopocie, Łodzi i Krakowie. W latach 1977–1979 był dyrygentem i dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Łodzi.

Wychowawca kilku pokoleń polskich dyrygentów, wprowadził na polskie sceny operowe szereg współczesnych dzieł operowych.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Synem Bohdana Wodiczki jest Krzysztof Wodiczko, jeden z polskich artystów nowoczesnych.

Imieniem Bohdana Wodiczki nazwano skwer na zapleczu budynku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz skwer przy ul. Moniuszki w Wołominie.

W 1954 roku w 10 rocznicę Polski Ludowej odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1], a w 1968 Krzyżem Kawalerskim Orderu Sokoła Islandzkiego^[2].

Przypisy

↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 15 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych, Monitor Polski 954 nr 112 poz. 1564
↑ Fálkaorðuhafar (1968). forseti.is. [dostęp 2016-03-25]. (isl.).

Bibliografia

Biografia na stronie culture.pl
Skwer Bohdana Wodiczko, Informacja na stronie www.srodmiescie.warszawa.pl

[1] Uchwała Rady Państwa z dnia 15 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych, Monitor Polski 954 nr 112 poz. 1564

[2] Fálkaorðuhafar (1968). forseti.is. [dostęp 2016-03-25]. (isl.).

[1]

[2]