Bohdanowicz
Bohdanowicz – polski herb szlachecki z nobilitacji galicyjskiej.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym dwie podkowy srebrne barkami do góry, pomiędzy które wchodzi klinowato złote pole o łukowatych bokach, dochodzące do szczytu tarczy, na którym czarna głowa końska.
W klejnocie nad hełmem w koronie pomiędzy dwiema trąbami złotymi czarna głowa końska z szyją.
Labry z prawej błękitne podbite srebrem, z lewej czarne podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany 19 lipca 1782 roku Deodatowi i Janowi Bogdanowiczom, synom Antoniego Bohdanowicza (Bogdanowicza), kupcom wzbogaconym na dostawach dla armii austriackiej przez Franciszka II. Wraz z nobilitacją otrzymali tytuł ("słowo honorowe") "Edler" oraz predykat "von Oroscheny". Wylegitymowani ze szlachectwa 8 lutego 1783. Ormianie z pochodzenia, wywodzili się z jednej rodziny z nobilitowanymi, którzy otrzymali herby Bochdanowicz i Bogdanowicz[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:
Bogdanowicz (Bochdanowicz, Bohdanowicz).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918. DiG, 1999, s. 73. ISBN 83-7181-110-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Bohdanowicz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla