Bojowa Organizacja Ludowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bojowa Organizacja Ludowa
BOL
Państwo

 Polska

Historia
Data sformowania

1940/1941

Data rozformowania

lipiec 1942 (scalona z PPR i GL)

Pierwszy dowódca

Kazimierz Sidor

Dane podstawowe

Bojowa Organizacja Ludowa – konspiracyjna organizacja radykalnej młodzieży chłopskiej powstała w 1941 na Lubelszczyźnie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powstała organizacja początkowo przyjęła nazwę Związek Młodochłopski. Działała w powiatach włodawskim i lubartowskim, współdziałając w wielu akcjach zbrojnych z Batalionami Chłopskimi i partyzantka radziecką. Po powstaniu Polskiej Partii Robotniczej na Lubelszczyźnie weszła w jej skład. Czołowi działacze: S. Gajus, S. Raczyński, Kazimierz Sidor[1]. Organ prasowy: „Manifest Wolności”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bojowa Organizacja Ludowa, [w:] Józef Czyżewski (red.), Słownik historii Polski, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1973, s. 38.
  2. Praca zbiorowa, Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa 1973, t. 1, s. 308.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]