Boków

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boków
wieś
Ilustracja
Fragment wsi Boków
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

konecki

Gmina

Stąporków

Liczba ludności (2020)

100[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-220[3]

Tablice rejestracyjne

TKN

SIMC

0271638[4]

Położenie na mapie gminy Stąporków
Mapa konturowa gminy Stąporków, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Boków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Boków”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Boków”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Boków”
Ziemia51°14′13″N 20°35′29″E/51,236944 20,591389[1]

Bokówwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Stąporków[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wawrzyńca w Niekłaniu Wielkim[6]..

Historia[edytuj | edytuj kod]

W wieku XIX Boków opisano jako wieś w powiecie koneckim, gminie i parafii Niekłań. W roku 1883 liczył 18 domów, 136 mieszkańców i 180 mórg ziemi włościańskiej[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 7913
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7-8 [dostęp 2022-04-06]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 77 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Opis parafii na stronie diecezji
  7. Boków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 296.