Boks na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – waga kogucia mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952
Boks
Waga kogucia mężczyzn
Złoty medal

Finlandia Pentti Hämäläinen

Srebrny medal

Irlandia John McNally

Brązowy medal

Korea Południowa Kang Joon-ho
Giennadij Garbuzow

Boks na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952
waga musza mężczyźni
waga kogucia mężczyźni
waga piórkowa mężczyźni
waga lekka mężczyźni
waga lekkopółśrednia mężczyźni
waga półśrednia mężczyźni
waga lekkośrednia mężczyźni
waga średnia mężczyźni
waga półciężka mężczyźni
waga ciężka mężczyźni

Boks na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – waga kogucia – turniej bokserski w wadze koguciej (do 54 kg) rozgrywany w ramach Igrzysk Olimpijskich w 1952 w Helsinkach.

Hala[edytuj | edytuj kod]

Zawody odbyły się w Messuhalli I. Oprócz pojedynków bokserskich miały tam również miejsce konkurencje gimnastyczne oraz zapaśnicze. Na płycie hali zostały wydzielone dwa ringi bokserskie, na których równolegle organizowano walki[1].

Trybuny miały 4000 miejsc. Podczas walk bokserskich, ze względu na niewykorzystanie całej powierzchni boiska, do hali weszło 5376 kibiców. Ponieważ przed finałem zdemontowano jeden z dwóch ringów, na trybunach zmieściło się 5856 widzów. Trybuny zostały podzielone na 4 klasy sektorów. Cena biletu zależało od miejsca. Na walki eliminacyjne wynosiła 1050, 600, 450 i 300 marek fińskich, wstęp na walki półfinałowe i finałowe kosztował 2100, 1050, 600 i 300[1].

Zapleczem treningowym był Käpylä Sports Park, w którym znajdowało się 6 pełnowymiarowych ringów bokserskich[1].

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Lp. Państwo Zawodnik
1. Finlandia Finlandia Pentti Hämäläinen
2. Irlandia Irlandia John McNally
3. Korea Południowa Korea Południowa Kang Joon-ho
3. ZSRR Giennadij Garbuzow
5. Czechosłowacja Czechosłowacja František Majdloch
5. Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Davey Moore
5. Południowa Afryka ZPA Lennie von Graevenitz
5. Włochy Włochy Vincenzo Dall’Osso
9. Iran Fazlollah Nikkhah
9. Niemcy RFN Egon Schidan
9. Egipt Ibrahim Abdrabbou
9. Filipiny Filipiny Alejandro Ortuoste
9. Portoryko Portoryko Ángel Figueroa
9. Meksyk Meksyk Raúl Macías
9. Polska Polska Henryk Niedźwiedzki
9. Rumunia Ion Zlătaru
17. Wietnam Południowy Wietnam Południowy Tiến Vình
17. Wenezuela Wenezuela Ángel Amaya
17. Belgia Belgia Jean Renard
17. Wielka Brytania Wielka Brytania Thomas Nicholls
17. Australia Australia Ron Gower
17. Francja Francja Antoine Martin
17. Argentyna Argentyna Rómulo Parés

Walki[edytuj | edytuj kod]

1/16 finału[edytuj | edytuj kod]

Portoryko Ángel Figueroa 3-0 Wietnam Południowy Tiến Vình
Meksyk Raúl Macías 3-0 Wenezuela Ángel Amaya
Giennadij Garbuzow 2-1 Belgia Jean Renard
Norwegia Torbjørn Clausen 2-1 Dania Kjeld Steen
Finlandia Pentti Hämäläinen 3-0 Wielka Brytania Thomas Nicholls
Polska Henryk Niedźwiedzki Nokaut Australia Ron Gower
Ion Zlătaru Dyskwalifikacja Francja Antoine Martin
Lennie von Graevenitz 2-1 Argentyna Rómulo Parés

1/8 finału[edytuj | edytuj kod]

Korea Południowa Kang Joon-ho 3-0 Fazlollah Nikkhah
Stany Zjednoczone Davey Moore 3-0 Niemcy Egon Schidan
Włochy Vincenzo Dall’Osso 3-0 Ibrahim Abdrabbou
Irlandia John McNally 3-0 Filipiny Alejandro Ortuoste
Czechosłowacja František Majdloch 3-0 Portoryko Ángel Figueroa
Giennadij Garbuzow 3-0 Meksyk Raúl Macías
Finlandia Pentti Hämäläinen 3-0 Polska Henryk Niedźwiedzki
Lennie von Graevenitz 2-1 Ion Zlătaru

1/4 finału[edytuj | edytuj kod]

Giennadij Garbuzow 3-0 Czechosłowacja František Majdloch
Korea Południowa Kang Joon-ho 2-1 Stany Zjednoczone Davey Moore
Finlandia Pentti Hämäläinen 3-0 Lennie von Graevenitz
Irlandia John McNally 3-0 Włochy Vincenzo Dall’Osso

1/2 finału[edytuj | edytuj kod]

Irlandia John McNally 3-0 Korea Południowa Kang Joon-ho
Finlandia Pentti Hämäläinen 3-0 Giennadij Garbuzow

Finał[edytuj | edytuj kod]

Finlandia Pentti Hämäläinen 2-1 Irlandia John McNally

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c OR1952.pdf. [dostęp 2011-05-02]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]