Bolesław Drabik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Drabik-Klonowiecki
Bolesław Drabik
Bolek, Madej, Bimberek, Klonowiecki
komandor podporucznik komandor podporucznik
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1915
Tyśmienica

Data i miejsce śmierci

1 czerwca 1971
Gdynia

Przebieg służby
Siły zbrojne

Bataliony Chłopskie
Gwardia Ludowa
Milicja Obywatelska
Armia Ludowa
 Marynarka Wojenna (PRL)

Jednostki

oddział dywersyjny GL/AL „Bolka”

Stanowiska

dowódca oddziału dywersyjnego

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
zwalczanie podziemia antykomunistycznego

Późniejsza praca

tłumacz PMH w Gdyni

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1943–1989) Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Medal Zwycięstwa i Wolności 1945

Bolesław Drabik-Klonowiecki, właściwie Bolesław Drabik, ps. „Bolek”, „Madej”, „Bimberek”, „Klonowiecki”[1] (ur. 28 lutego 1915, w Tyśmienicy w powiecie parczewskim[2], zm. 1 czerwca 1971[3] w Gdyni) – polski dowódca partyzancki i działacz komunistyczny z okresu II wojny światowej, komendant powiatowy Milicji Obywatelskiej w Siedlcach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed wojną był rolnikiem[4]. Początkowo był członkiem Batalionów Chłopskich, aresztowany przez Gestapo 6 grudnia 1942 r., więziony był w lubelskim Zamku. Wysłany do KL Auschwitz został uwolniony 20 maja 1943 r., przez żołnierzy oddziału dyspozycyjnego Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej „Motor 30” podczas akcji w Celestynowie, kiedy to oddział opanował stację kolejową, odciął łączność telefoniczną, opanował parowóz i sterroryzował jego obsługę, a główna grupa harcerzy z Grup Szturmowych zaatakowała gestapowców ochraniających dołączoną do pociągu więźniarkę, uwalniając 49 więźniów, w tym Drabika[5].

W okresie późniejszym Drabik (w stopniu porucznika) wstąpił do partyzantki. Był dowódcą grupy/oddziału dywersyjnego „Bolka” Gwardii Ludowej (następnie Armii Ludowej) organizując akcje dywersyjne na terenie Lubelszczyzny[2]. Od lipca 1944 r. posiadał stopień kapitana.

Po wojnie komendant powiatowy MO w Siedlcach. Prawdopodobnie odpowiedzialny za zamordowanie partyzanta NSZStefana Kosobudzkiego ps. „Sęk”[6]. Przeszedł do służby w Marynarce Wojennej PRL. W okresie późniejszym jako Bolesław Klonowiecki pełnił funkcję tłumacza floty handlowej w Gdyni.

Został pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni w starej alei zasłużonych (kwatera 77-24-4)[7]. Trwają prace nad uszczegółowieniem informacji o jego działalności wojennej i powojennej. Zmiany nazwiska wskazują, że informacje będą kluczowe nad ujawnieniem wielu wojennych informacji przekazywanych pokoleniom.

Grób Bolesława Drabika-Klonowieckiego na cmentarzu Witomińskim

Odniesienia w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Bolesław Drabik jest bohaterem satyrycznej ballady-historycznej polskiego pieśniarza Leszka Czajkowskiego„Opowiastka o Bolku „Bimberku”, nagranej razem z Jakubem Mędrzyckim i Pawłem Piekarczykiem i wydanej na kasecie „Śpiewnik oszołoma” w 1996 r. Piosenka nawiązuje do wątpliwych akcji partyzanckich Drabika, na których ten budował po wojnie swoją legendę. Jak piszą autorzy piosenki we wkładce do kasety – jego rzekomych przygód nie powstydziłby się nawet MacGyver.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

i inne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Benon Dymek – Okręg Siedlecki 1942-1944: Z walk PPR, GL, i AL (Wyd. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977).
  2. a b Józef Bolesław Garas – Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942-1945: wydanie 2. poprawione i uzupełnione (Wyd. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971).
  3. Grobonet.
  4. Anna Borkiewicz-Celińska – Batalion „Zośka” (Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990).
  5. Benon Dymek, Okręg Siedlecki 1942-1944. Z walk PPR, GL, i AL (Wyd. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977).
  6. Mariusz Bechta, Leszek Żebrowski: Narodowe Siły Zbrojne na Podlasiu: Materiały posesyjne, Tom 1 (Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych, 1997).
  7. a b GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze Komunalne w Gdyni [online], gdynia.artlookgallery.com [dostęp 2018-10-15] (pol.).
  8. M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 218