Bolesław Jaxa-Rożen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Jaxa-Rożen
Bolesław August Hilary
Herb
Herb Gryf
Jaxa-Rożen z Kąsny h. Gryf
Rodzina

Rożenowie herbu Gryf

Data urodzenia

15 października 1815

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1883
Bochnia

Ojciec

Marceli Antoni

Matka

Tekla Cieńska

Żona

Katarzyna Grabczyńska

Dzieci

  • Hilaria
  • Waleria
  • Bronisława
  • Michał
Rodzeństwo

  • Ludomir
  • Włodzimierz
  • Artur
  • Hortensja

Bolesław Rożen, właściwie Bolesław August Hilary Jaxa-Rożen herbu Gryf[1] (ur. 15 października 1815, zm. 22 czerwca 1883 w Bochni) – ziemianin, uczestnik powstania listopadowego, powstania krakowskiego i powstania styczniowego.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

W wieku 15 lat wziął udział w powstaniu listopadowym. Służył jako podoficer w 12 Pułku Piechoty Liniowej. 17 września 1831 odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari nr 3046.

W 1835 poślubił Katarzynę Grabczyńską poznaną przez przyjaciela i towarzysza broni z powstania Józefa Długoszowskiego, dziadka gen. Bolesława Wienawy-Długoszowskiego. Dzierżawił i administrował majątkiem w Rożnowie, dawnym gnieździe rodowym Rożnów, oraz w Tropiu.

W 1846 uczestniczył w przygotowaniach powstania krakowskiego. Aresztowany. Do 1848 był więźniem stanu. Jego bracia, Włodzimierz i Artur oraz znaczna część dalszej rodziny zginęła w 1846 w czasie rzezi galicyjskiej. Po uwolnieniu prowadził gospodarstwo w rodzinnym majątku w Gierczycach i Cerekwi.

Pomimo zaawansowanego wieku brał również czynny udział w powstaniu styczniowym. W 1863 został mianowany zastępcą naczelnika organizacji obywatelskiej powiatu bocheńskiego.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Grób Bolesława Jaxa-Rożna na cmentarzu w Cerekwi.

Był synem Marcelego Antoniego Jaksa-Rożen i Tekli z Cieńskich[1] herbu Pomian[potrzebny przypis]. Miał czwórkę rodzeństwa, Ludomira, Włodzimierza, Artura i Hortensję. Ze ślubu z Katarzyną Grabczyńską miał czwórkę dzieci, Hilarię, Walerię, Bronisławę i Michała[1]. Zmarł w 1883 roku, jego grób znajduje się na cmentarzu parafialnym w Cerekwi. Miał czworo dzieci: Hilarię (zamężną Chodorską), Walerię (zamężną Onitsch, jej córka wyszła za Zygmunta Zielińskiego), Bronisławę (zamężną Białobrzeską) i Mieczysława.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Xięga Pamiątkowa w 50-letnią Rocznicę Powstania Roku 1830 Zawierająca Spis Imienny Dowódzców i Sztabs-Oficerów Tudzież Oficerów, Podoficerów i Żołnierzy Armii Polskiej w Tymże Roku Krzyżem Wojskowym Virtuti Militari Ozdobionych, Lwów, Nakładem Drukarni Ludowej, s. 153, 1881
  • Dembiński, Stefan ks., Rok 1846 – Kronika dworów szlacheckich, zebrana na pięćdziesięcioletnią rocznicę smutnych wypadów lutego, Jasło, s. 24, 75–83, 427–433, 1896
  • Sieradzki, Józef; Wycech, Czesław, Rok 1846 w Galicji. Materiały źródłowe, PAN, Instytut Historii, PWN, Warszawa, roz. X, 1958
  • Sulimierski, Filip i in. (red.), Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (SgKP), t. I, s. 391, 1889
  • Żychliński, Teodor, Złota Księga Szlachty Polskiej, Poznań, Wyd. J. Leitgeber, rocz. V, s. 279, 1883
  • Metryki w archiwach parafialnych: Liber Metrices Copulatorium pro pago Jasienna, A.D. 1837, tomo II, pag. 135; Libro Copulatorum paraeciae Chełm k/Bochni, A.D. 1865, tomo III, pag. 19; Liber Metrices Baptisatorum pro pago Tropiensis, A.D. 1839, tomo III, pag. 66; Libro Natorum pro Parochiae Uście Ruskie, A.D. 1866, tomo III, pag. 66; Liber Mortuorum Parochiae Cerekiew, A.D. 1879, pag. 61; Towarnicki, Wojciech ks., Liber Memorabilium Parochiae Cerekiew. Confectus A.D. 1881, s. 20; Liber Mortuorum Parochiae Cerekiew, A.D. 1883, pag. 68.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]