Bolesław Kuźmiński

Bolesław Kuźmiński
Data i miejsce urodzenia	9 lutego 1880 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	5 czerwca 1976 ; Warszawa
Dziedzina sztuki	malarstwo
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bolesław Apolinary Kuźmiński (ur. 9 lutego 1880 w Warszawie, zm. 5 czerwca 1976 tamże) – polski malarz, pedagog, kapitan Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 lutego 1880 w Warszawie, w rodzinie Leopolda i Elżbiety z Rosołowskich. Ukończył gimnazjum Warszawie i Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie (z medalem srebrnym). Studiował także w Petersburgu, Wiedniu, Monachium i Paryżu. Przed I wojną światową wykładał w prywatnym gimnazjum i na kursach nauczycielskich^[1]. W październiku 1914 wstąpił do Legionów, do listopada 1915 był szeregowym żołnierzem. Następnie awansował i został przeniesiony do Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego. Ukończył Kurs Wyszkolenia Piechoty nr 4 w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie i Centralną Szkołę Podoficerów Zawodowych Sanitarnych w Przemyślu. Podczas służby najwyższym stopniem jaki osiągnął był starszy major. Wykładał w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie.

Po przejściu do rezerwy założył Szkołę Sztuk Pięknych, którą podczas II Wojny światowej prowadził w konspiracji organizując tajne komplety.

Twórczość Bolesława Kuźmińskiego obejmuje malarstwo krajobrazowe (pejzaże) i portretowe, stworzył serię obrazów zatytułowaną „Wybitni Polacy”.

↑ ^a ^b ^c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 166. [dostęp 2021-08-05].
↑ Cmentarz Stare Powązki: ELŻBIETA KUŹMIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-10] .
↑ M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.