Bolesławski (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bolesławskipolski herb szlachecki z nobilitacji galicyjskiej. Jeden z dwóch herbów z nobilitacji galicyjskich o tej nazwie (zob. też Bolesławski (herb z nobilitacji w 1879).)

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym, nad trójwzgórzem zielonym półksiężyc złoty, nad którym takież słońce i po jednej takież gwieździe nad rogami.

Herb posiada dwa hełmy z klejnotami: dwoma skrzydłami orlimi, błękitnym na złotym, skierowanymi do wewnątrz.

Labry: błękitne podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany Karolowi Bolesławskiemu, z drugim stopniem szlachectwa (Ritter von). Nobilitowany był konsulem w Tunisie, konsulem generalnym w Galacie, kawalerem Orderu Żelaznej Korony III klasy i Złotego Krzyża Zasługi. Nobilitacja datowana na 24 lutego (31 marca) 1873[2].

Symbolika[edytuj | edytuj kod]

Nobilitowany zawarł w swoim herbie słońce pustynie, góry Atlasu, oraz półksiężyc i gwiazdy, a więc symbole oznaczające miejsca i ludzi wśród których się obracał jako konsul w krajach Orientu[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ herb Bolesławski był herbem własnym, z nobilitacji osobistej, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:

Bolesławski.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. a b Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918. DiG, 1999, s. 73. ISBN 83-7181-110-1.