Boraczy Wierch
 Widok z Prusowa na Boraczy Wierch (najwyższy) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1248 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°31′38,2″N 19°11′56,9″E/49,527278 19,199139
| |
Boraczy Wierch (1248 m) – szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim[1]. Mapy i przewodniki podają wysokość 1244 (zob. np.[2]), co odnosi się do punktu pomiarowego na wysokości 1244,4. Punkt ten jednak leży kilka metrów poniżej szczytu. Boraczy Wierch znajduje się w grzbiecie, który od Rysianki (1322 m) biegnie w północno-zachodnim kierunku poprzez Lipowski Wierch (1324 m) i Boraczy Wierch do Redykalnego Wierchu (1144 m). Grzbiet ten oddziela doliny potoków Żabniczanka i Bystra. W północnym kierunku (do doliny Żabniczanki) opada z Boraczego Wierchu dość płytki grzbiet opływany przez dwa dopływy Żabniczanki (Boraczy i Szyndzielny Potok). W dolnej części tego grzbietu znajduje się Hala Brandysia. Na przeciwną stronę, w południowym kierunku (do doliny Bystrej) opadają z Boraczego Wierchu dwa grzbiety; południowo-zachodni grzbiet Bacmańskiej Góry oddzielający dolinę Potoku Gawłowskiego od doliny Śmierdzącego Potoku i krótki południowo-wschodni grzbiet oddzielający dolinki dwóch cieków Śmierdzącego Potoku[1][2]. Na stokach Boraczego Wierchu w dolnej części Śmierdzącego Potoku znajduje się źródło wody siarkowodorowej o leczniczych własnościach[3]. Jest to tzw. Źródło Matki Boskiej[2].
Boraczy Wierch jest niemal całkowicie porośnięty lasem, ale na jego południowo-wschodnich stokach, po obydwu stronach wierzchołka istnieją trzy hale pasterskie: Hala Bacmańska po zachodniej stronie oraz Hala Gawłowska i Hala Bieguńska po wschodniej stronie. Prowadzi przez nie żółty szlak turystyczny, omijający jednak wierzchołek Boraczego Wierchu. Drugi, zielony szlak trawersuje dużo niżej północne stoki Boraczego Wierchu[2].
Boraczy Wierch na niektórych mapach (np. na Geoportalu) nazywany jest Motykowym Wierchem. Jest to błędna nazwa pochodząca z przeniesienia na szczyt nazwy z Hali Motykowej (inna nazwa Hali Bacmańskiej)[4].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Milówka – schronisko PTTK na Hali Boraczej – Lipowski Wierch – schronisko PTTK na Hali Rysiance – Żabnica-Skałka
Rajcza – Zapolanka – Redykalny Wierch – Hala Bacmańska – Hala Bieguńska – Hala Lipowska – Hala Rysianka – Romanka
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-09-10].
- ↑ a b c d Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ Marian Jeleśniański, Krzysztof Jamrozowicz, Joanna Pietrszko. Obiekty fizjograficzne o szczególnych walorach krajobrazowych
