Boris Kuzniecow (1928–1999)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boris Kuzniecow
Борис Кузнецов
Pełne imię i nazwisko

Boris Dmitrijewicz Kuzniecow

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1928
Moskwa

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1999
Moskwa

Wzrost

173 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
fabryka Paryska Komuna Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1947–1949 MWO Moskwa ? (?)
1950 CSKA-d Moskwa ? (?)
1951–1953 Drużyna m.Kalinin/MWO Moskwa 27 (0)
1953–1961 Dinamo Moskwa 162 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1954–1959  ZSRR 26 (0)
1956  ZSRR olimpijska 4 (0)
W sumie: 30 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Melbourne 1956 piłka nożna
Odznaczenia
Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Boris Dmitrijewicz Kuzniecow, ros. Борис Дмитриевич Кузнецов (ur. 14 lipca 1928 w Moskwie; zm. 3 grudnia 1999 tamże) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, reprezentant ZSRR.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek zespołu fabryki Paryska Komuna w Moskwie. W 1947 rozpoczął karierę piłkarską w MWO Moskwa. W latach 1951-1952 klub reprezentował miasto Kalinin. W 1953 roku, po rozformowaniu MWO Moskwa, został piłkarzem Dynama Moskwa, w którym występował przez 9 lat. W 1961 zakończył swoją karierę piłkarską.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

26 września 1954 zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w spotkaniu towarzyskim z Węgrami zremisowanym 1:1. Łącznie rozegrał 26 meczów. W 1956 na igrzyskach olimpijskich w Melbourneie w składzie olimpijskiej reprezentacji zdobył złoty medal.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej trenował młodzieżowe drużyny klubowe Dynama Moskwa (1963–1964). W latach 1965–1981 kierował przygotowaniem fizycznym w oddziałach KGB. W latach 1982–1988 pracował na stanowisku instruktora wychowania fizycznego w Towarzystwie Sportowym Dynamo. Zmarł 3 grudnia 1999 w Moskwie. Został pochowany na cmentarzu Wagankowskim, działka nr 24[1].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

  • mistrz ZSRR: 1954, 1955, 1957, 1959
  • wicemistrz ZSRR: 1956, 1958
  • brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1960
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1953
  • finalista Pucharu ZSRR: 1955

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]