Bośnia i Hercegowina w Konkursie Piosenki Eurowizji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bośnia i Hercegowina
w Konkursie Piosenki Eurowizji
0
0
1
1
Informacje ogólne
Nadawca

Bosanskohercegovačka radiotelevizija (BHRT)

Rok i miejsce debiutu

1993, Millstreet

Liczba udziałów

19 (18 finałów)

Strona internetowa

Bośnia i Hercegowina uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1993, wcześniej kraj startował w konkursie jako część Jugosławii. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmuje się bośniacki nadawca publiczny Bosanskohercegovačka radiotelevizija (BHRT).

Najlepszym wynikiem osiągniętym przez reprezentanta kraju jest zajęcie trzeciego miejsca podczas 51. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2006 przez zespół Hari Mata Hari i ich utwór „Lejla”.

Z powodu słabych wyników nadawca BHRT nie został dopuszczony do udziału w konkursie w 1998 i 2000. W 2013 samodzielnie zrezygnował z udziału w konkursie z powodów finansowych, w 2016 powrócił do stawki konkursowej[2], a od 2017 ponownie nie wystawia reprezentanta na kolejne konkursy.

Historia Bośni i Hercegowiny w Konkursie Piosenki Eurowizji[edytuj | edytuj kod]

Deen podczas występu w 49. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2004
Marija Šestić podczas występu w finale 52. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2007
Laka podczas występu w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2008

Uczestnictwo[edytuj | edytuj kod]

Bośnia i Hercegowina uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1993. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich bośniackich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.

Rok Artysta Piosenka Finał Półfinał
Miejsce Punkty Miejsce Punkty
1993 Fazla „Sva bol svijeta” 16 27 2[a] 52
1994 Alma i Dejan Ostani kraj mene 15 39 Brak rundy półfinałowej
1995 Davorin Popović Dvadeset prvi vijek 19 14
1996 Amila Glamočak Za našu ljubav 22 13 21[b] 29
1997 Alma Čardžić Goodbye 18 22 Brak rundy półfinałowej
1998 Brak reprezentanta
1999 Dino i Beatrice Putnici 7 86
2000 Brak reprezentanta
2001 Nino Pršeš Hano 14 29
2002 Maja Tatić „Na jastuku za dvoje” 13 33
2003 Mija Martina „Ne brini” 16 27
2004 Deen In the Disco 9 91 7 133
2005 Feminnem Call Me 14 79 Top 12[c]
2006 Hari Mata Hari Lejla 3 229 2 267
2007 Marija Šestić Rijeka bez imena 11 106 Top 10
2008 Laka Pokušaj 10 110 9 72
2009 Regina Bistra voda 9 106 3 125
2010 Vukašin Brajić Thunder and Lightning 17 51 8 59
2011 Dino Merlin Love in Rewind 6 125 5 109
2012 Maya Sar Korake ti znam 18 55 6 77
Brak reprezentanta w latach 20132015
2016 Dalal i Deen feat. Ana Rucner i Jala Ljubav je 11 104
Brak reprezentanta od 2017

Historia głosowania w finale (1993-2016)[edytuj | edytuj kod]

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Bośnia i Hercegowina przyznała w finale konkursu punkty oraz od których państw bośniaccy reprezentanci otrzymywali noty.

Nagrody im. Marcela Bezençona[edytuj | edytuj kod]

Dino Merlin podczas występu w (56. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2011 roku

Nagrody im. Marcela Bezençona – trofea dla najlepszych konkurencyjnych piosenek w finale, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas Konkursu Piosenki Eurowizji 2002 w Estonii. Wymyślił je Christer Björkman (reprezentant Szwecji w 1992 roku i obecny Szef Delegacji Szwecji) i Richard Herrey (członek zespołu Herreys, zwycięzca z 1984 roku dla Szwecji), a nazwali je nazwiskiem twórcy corocznego konkursu, Marcela Bezençona[4].

Nagrody podzielone są na trzy kategorie[4]:

  • Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
  • Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
  • Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)

Nagroda Kompozytorów

Rok Wykonawca Piosenka Autor(zy)
2006 Hari Mata Hari Lejla Željko Joksimović
Fahrudin Pecikoza
Dejan Ivanović
2009 Regina Bistra voda Aleksandar Čović

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W roku 1993 została zorganizowana runda kwalifikacyjna dla państw byłej Jugosławii oraz byłego Bloku wschodniego. Eliminacje odbyły się 3 kwietnia w Lublanie. Na 7 państw do udziału we właściwej Eurowizji zakwalifikowały się: Słowenia, Bośnia i Hercegowina oraz Chorwacja.
  2. Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 29 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
  3. Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sietse Bakker: More songcontest information about Bosnia, Iceland and Greece. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2001-01-22. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  2. BIH PONOVO NA EUROSONGU. [w:] BHRT [on-line]. ww.bhrt.ba, 2015-11-24. [dostęp 2015-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-25)]. (bośn.).
  3. a b Points to and from BOSNIA-HERZEGOVINA. www.eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2014-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-26)]. (ang.).
  4. a b Marcel Bezençon Award - an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. www.poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).