Bronisław Brochwicz-Rogoyski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Rogóyski
ilustracja
Imię i nazwisko

Bronisław Wawrzyniec Brochwicz-Rogóyski

Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1861
Głodno

Data i miejsce śmierci

17 marca 1921
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

historyzm

Ważne dzieła

Gmach Główny Politechniki Warszawskiej

Bronisław Wawrzyniec Rogoyski herbu Brochwicz (ur. 10 sierpnia 1861 w Głodnie, zm. 17 marca 1921 w Warszawie) – polski architekt, przedstawiciel historyzmu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do Gimnazjum Męskiego w Lublinie, następnie studiował architekturę w Szkole Politechnicznej we Lwowie, Wyższej Szkole Technicznej w Brunszwiku i Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu. Dyplom uzyskał na Politechnice Warszawskiej.

Zaprojektował m.in. budynek centrali Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej z 1904–1908 – pierwszy w Warszawie budynek zasługujący na miano wieżowca. Inną warszawską budowlą jego projektu jest Szara Willa w sąsiedztwie Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego i Elektrowni Powiśle, w końcu XX wieku przebudowana przez Andrzeja Kicińskiego. Autor budynków przy ul. Foksal, ul. Smolnej, a także nieistniejącej kamienicy Gebethnera i Wolffa.

Współautor (wraz ze Stefanem Szyllerem) kompleksu Instytutu Politechnicznego im. Cara Mikołaja II (później Politechnika Warszawska).

Przypisuje mu się także projekt warszawskiej kamienicy Wolfa Krongolda, jednak nie zostało to do końca potwierdzone[1].

Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 63-5-29)[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy S. Majewski. Kamienica Krongolda na rogu Żelaznej i Złotej. „Stolica”, s. 38, październik 2018. 
  2. Cmentarz Stare Powązki: BRONISŁAW BROCHWICZ ROGÓYSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-03].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]