Bronisław Sitek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Sitek
Data i miejsce urodzenia

27 września 1958
Inowrocław

Profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo rzymskie
Alma Mater

Akademia Teologii Katolickiej w Warszawie

Doktorat

1993 – prawo
ATK

Habilitacja

1998 – prawo rzymskie
UMK

Profesura

21 grudnia 2007

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”

Bronisław Włodzimierz Sitek (ur. 27 września 1958 w Inowrocławiu) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa rzymskiego, profesor zwyczajny na Wydziale Prawa Uniwersytetu SWPS w Warszawie, w latach 2008–2013 dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, prezes Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (2013–2015), w kadencji 2024–2027 przewodniczący Rady Doskonałości Naukowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był duchownym katolickim, pracował na obszarze archidiecezji gnieźnieńskiej[1]. Po odejściu z kapłaństwa zawarł związek małżeński, ma dwoje dzieci[2].

W 1989 ukończył studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie z tytułem zawodowym magistra prawa kanonicznego. Na tej samej uczelni w 1993 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie pracy pt. Studia nad skargami popularnymi w rzymskim prawie przedklasycznym i klasycznym. Kształcił się także na uniwersytetach w Rzymie, Bari i Monachium. Habilitował się w 1998 na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w oparciu o dorobek naukowy i rozprawę pt. Pojęcie sprawiedliwości w konstytucjach Dioklecjana i Konstantyna. 21 grudnia 2007 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych[3].

Jako nauczyciel akademicki pracował m.in. w Katedrze Kościelnego Prawa Procesowego Wydziału Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i na Uniwersytecie Szczecińskim, gdzie w latach 1997–2000 pełnił funkcję prodziekana ds. nauki Wydziału Prawa i Administracji. Związany także z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Był kierownikiem zainicjowanej przez siebie Katedry Prawa Rzymskiego i Porównawczego, do 2008 zajmował stanowisko prodziekana ds. współpracy z zagranicą Wydziału Prawa i Administracji, a od 2008 do 2013 był dziekanem tego wydziału. Podjął także pracę jako profesor zwyczajny na Wydziale Prawa Uniwersytetu SWPS w Warszawie oraz w Wyższej Szkole Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie.

Powoływany w skład komisji dyscyplinarnej dla nauczycieli akademickich przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz na członka prezydium Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W skład tego ostatniego gremium wybrano go także na kadencję 2020–2023[4].

W 2003 uzyskał uprawnienia radcy prawnego, po czym do 2013 prowadził własną kancelarię radcowską. Z dniem 8 lipca 2013 powołany na stanowisko prezesa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa[5]. Stanowisko to pełnił do grudnia 2015.

W 2015 został zgłoszony na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego z rekomendacji posłów PSL. 8 października tego samego roku został wybrany przez Sejm RP na tę funkcję[6][7], jego kadencja miała rozpocząć się 3 grudnia 2015. 25 listopada 2015 Sejm głosami posłów PiS i Kukiz’15 podjął uchwałę „w sprawie stwierdzenia braku mocy prawnej” uchwały o wyborze Bronisława Sitka na sędziego TK[8]. Wydarzenia te miały wpływ na zaistnienie pod koniec 2015 kryzysu wokół Trybunału Konstytucyjnego w Polsce. 3 grudnia 2015 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że przepisy ustawy o TK, na mocy których nastąpił wybór na sędziego TK m.in. Bronisława Sitka, są niezgodne z odpowiednimi przepisami Konstytucji RP[9].

W 2016 został wybrany na członka Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów na kadencję 2017–2020[10], pełnił funkcję sekretarza tej komisji[11]. W 2019 został członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji[12], objął funkcję sekretarza tej instytucji[13]. W 2023 wybrany do RDN II kadencji (2024–2027), w październiku tego samego roku został powołany przez ministra edukacji i nauki Przemysława Czarnka na stanowisko jej przewodniczącego[14].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Magdaleną Sitek, prawniczką i nauczycielką akademicką.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Henryk Stawniak. Doktorat ks. Bronisława Sitka. „Prawo Kanoniczne. Kwartalnik prawno-historyczny”. Nr 3–4, s. 231, 1993. [dostęp 2016-03-12]. 
  2. ↑ Druk nr 3957: Kandydat na sędziego Trybunału Konstytucyjnego. sejm.gov.pl, 29 września 2015. [dostęp 2015-10-10].
  3. ↑ M.P. z 2008 r. nr 1, poz. 10
  4. ↑ Komitet Nauk Prawnych PAN. pan.pl, styczeń 2020. [dostęp 2020-02-23].
  5. ↑ Powołanie Prezesa. prokuratoria.gov.pl, lipiec 2013. [dostęp 2014-09-09].
  6. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1041
  7. ↑ Wybrano skład uzupełniający Trybunału Konstytucyjnego. onet.pl, 8 października 2010. [dostęp 2015-10-10].
  8. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 1134
  9. ↑ Co orzekł Trybunał Konstytucyjny. Najważniejsze informacje w punktach. tvn24.pl, 3 grudnia 2015. [dostęp 2022-04-21].
  10. ↑ Sekcja I Nauk Humanistycznych i Społecznych. ck.gov.pl. [dostęp 2019-08-24].
  11. ↑ Prezydium. ck.gov.pl. [dostęp 2017-04-12].
  12. ↑ Lista kandydatów wybranych na członków RDN, odrębna dla każdej dyscypliny, zawierająca nazwiska i imiona wybranych kandydatów wraz z nazwami podmiotów ich zgłaszających. konstytucjadlanauki.gov.pl, maj 2019. [dostęp 2019-05-25].
  13. ↑ Kierownictwo. rdn.gov.pl. [dostęp 2020-03-22].
  14. ↑ Komunikat nr 15/2023 – w sprawie powołania Przewodniczącego Rady Doskonałości Naukowej w kadencji na lata 2024–2027. rdn.gov.pl, 14 listopada 2023. [dostęp 2023-11-20].
  15. ↑ M.P. z 2011 r. nr 112, poz. 1141
  16. ↑ Wybitni przedstawiciele nauki wyróżnieni medalami „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”. gov.pl, 15 listopada 2023. [dostęp 2023-11-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bronisław_Sitek&oldid=72698487”