Bronisław Szymański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Szymański
major UB major UB
Data i miejsce urodzenia

21 października 1922
Omsk

Przebieg służby
Formacja

Armia Czerwona
ludowe Wojsko Polskie
Urząd Bezpieczeństwa

Jednostki

1 Dywizja Piechoty im. Tadeusza KościuszkiDepartament Śledczy MBP

Stanowiska

oficer śledczy w Departamencie Śledczym MBP

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Bronisław Szymański (ur. 21 października 1922 w Omsku[1], żyje w Łucku na Wołyniu) – oficer radzieckich i polskich służb specjalnych.

Przez władze radzieckie oddelegowany jako żołnierz do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki (1943–1944), następnie skierowany na kurs NKWD w Kujbyszewie (1944). Członek grupy MBP gen. Romana Romkowskiego (1944–1945), następnie (1945–1954) oficer śledczy w Departamencie Śledczym MBP, na koniec służby w stopniu majora; odwołany do ZSRR w 1954 r.; 15/16 grudnia 1954 r. był przesłuchiwany przez KGB w Gatczynie pod Petersburgiem co do przebiegu służby w MBP w Polsce, a materiały z tego przesłuchania zostały przekazane stronie polskiej, służąc m.in. do opracowania raportu o nadużyciach w stalinowskim aparacie bezpieczeństwa w Polsce. W 1946 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2019-01-03] (ang.).
  2. Monitor Polski nr 29 z 28 lutego 1947.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]