Bronisław Heyduk
| Data urodzenia |
11 lutego 1909 |
|---|---|
| Data śmierci |
15 listopada 1984 |
| Narodowość | |
| Język |
polski |
| Dziedzina sztuki |
powieści historyczne |
| Ważne dzieła | |
| |
Bronisław Heyduk (ur. 11 lutego 1909, zm. 15 listopada 1984) – pisarz, malarz obrazów o tematyce przyrodniczej. Autor cyklu powieści historycznych, przedstawiających dzieje Polski w XVII i XVIII w.
Heyduk ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, historię oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Zadebiutował w 1928 r. na łamach Ilustrowanego Kuriera Codziennego artykułem publicystycznym[1].
W latach 50. wszedł w skład grupy Nurt.
Dzieła literackie[edytuj | edytuj kod]
- 1957 - Ogród nieplewiony
- 1959 - Negacja i wiktoria (II wyd. 1967)
- 1964 - Janina znak Sobieskich (II wyd. 1968)
- 1967 - Legendy i opowieści o Krakowie
- 1969 - Kwiat paproci
- 1969 - Trójkrólewie
- 1974 - Od Warszawy do Połtawy
- 1976 - W północnej burzy
- 1978 - W saskim menuecie
- 1984 - Z Płazówki w świat
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ L. Bartelski, Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1974, Warszawa 1977, s. 118
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Adamczewski, Kraków od A do Z, Kraków 1992.
- L. Bartelski, Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1974, Warszawa 1977, s. 118-119.
- L. Bartelski, Polscy pisarze współcześni 1949-1991, Warszawa 1995