Bronisław Wiernik

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Wiernik
Data urodzenia

1909

Data śmierci

5 sierpnia 1989

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Bronisława Wiernika na cmentarzu Komunalnym Północnym

Bronisław Wiernik (ur. w 1909, zm. 5 sierpnia 1989) – polski dramaturg, reportażysta oraz scenarzysta i reżyser filmowy.

Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Filmy dokumentalne
  • 1949 – Odpowiedź (scenariusz, reżyseria)
  • 1950 – Ludzie wybierają życie (scenariusz, reżyseria)
  • 1951 – Korea oskarża (scenariusz, reżyseria)
  • 1952 – Ludy kolonialne (scenariusz, reżyseria)
  • 1952 – Go home. Wracaj do siebie (scenariusz, reżyseria)
  • 1952 – Jutro jest bliższe (scenariusz, reżyseria)
  • 1955 – Pod jednym niebem (scenariusz)
  • 1957 – Podróż do Azji (reżyseria)
Proza
  • 1949 – Trasa W-Z. 22. VII. 1949 (współautor: Karol Małcużyński)
  • 1949 – Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze (współautor: Karol Małcużyński)[2]
  • 1960 – Nietutejszy
  • 1960 – Reszta nie jest milczeniem[3] (współautor: Jerzy Janicki)
  • 1961 – Ich pierwsza miłość. Przygody jednego powrotu
  • 1962 – Anne-Marie i inni
  • 1964 – Rok tygrysa: O Wietnamie... i nie tylko o Wietnamie
  • 1965 – Nocny rajd
  • 1966 – Kto zabił Szańca? (współautor: Marian Bekajło)
  • 1967 – Cień kapitana Daileya. Korespondent sajgoński zmienia zdanie
  • 1969 – Spotkanie w dżungli
  • 1981 – Fuga
Reportaże

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Lista pochowanych. Bronisław Wiernik. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-02-27].
  2. ↑ Karol Małcużyński, Bronisław Wiernik: Józef Pehm-Mindszenty – szpieg w kardynalskiej purpurze, Książka i Wiedza 1949
  3. ↑ Robert Szuchta: Reszta nie jest milczeniem. O "Pamiętniku" Dawida Rubinowicza. zydziwpolsce.edu.pl. [dostęp 2018-02-28].
  4. ↑ Andrzej Pruski – nagrody. e-teatr.pl. [dostęp 2018-02-28].
  5. ↑ M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1160.
  6. ↑ M.P. z 1950 r. nr 87, poz. 1077.
  7. ↑ M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 359.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bronisław_Wiernik&oldid=72808264”