Bruce Murray

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruce Murray
Pełne imię i nazwisko

Bruce Edward Murray

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1966
Germantown

Wzrost

184 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1984–1987 Uniwersytet w Clemson
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1990 Washington Stars
1988–1989 FC Luzern
1991 Maryland Bays 9 (2)
1993–1994 Millwall F.C. 13 (2)
1994 Stockport County (wyp.) 3 (0)
1995 Ayr United 1 (0)
1995 Atlanta Ruckus 28 (4)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1985–1993  Stany Zjednoczone 86 (21)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2004–2006 Harvard Crimson (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
brąz Arabia Saudyjska 1992

Bruce Edward Murray (ur. 25 stycznia 1966 w Germantown w stanie Maryland) – były amerykański piłkarz grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze piłkarskie treningi Murray rozpoczął w Winston Churchill High School w Potomac. Wtedy też występował w drużynie Montgomery United Ponies. Po ukończeniu szkoły w latach 1984–1987 grał w piłkarskiej drużynie Uniwersytetu w Clemson. W 1984 wywalczył mistrzostwo ligi uniwersyteckiej, a w 1987 ponownie zdobył ten tytuł. Otrzymał wówczas Trofeum Hermanna oraz został uznany Piłkarzem Roku przez Intercollegiate Soccer Association of America (ISAA). W 1993 został wybrany do Galerii Sław Uniwersytetu w Clemson, a w 2000 do Jedenastki Wieku w piłce uniwersyteckiej.

W 1988 Murray został piłkarzem zespołu Washington Stars z ligi American Soccer League. Ze Stars zajął 3. miejsce w North Division, jednak nie awansował z nim do fazy play-off.

Zimą 1989 Murray przeszedł do szwajcarskiego FC Luzern, w którym spędził pół roku. Następnie wrócił do Stanów Zjednoczonych i został zawodnikiem Maryland Bays, grającym w nowo powstałej lidze American Professional Soccer League. Pod koniec 1991 liga została rozwiązana, a Murray podpisał kontrakt z U.S. Soccer Federation (USSF) i do 1993 grał wyłącznie w reprezentacji Stanów Zjednoczonych.

9 sierpnia 1993 Murray został piłkarzem angielskiego Millwall F.C. 6 dni później zadebiutował w Division One w meczu ze Stoke City (1:2) i w debiucie zdobył gola. W połowie sezonu został wypożyczony do Stockport County grającego w Division Two. W 1994 rozegrał jedno ligowe spotkanie w szkockim Ayr United.

W 1995 Murray ponownie grał w Stanach Zjednoczonych, w zespole Atlanta Ruckus w A-League. Pod koniec roku zakończył karierę z powodu przewlekłej kontuzji kolana.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Stanów Zjednoczonych Murray zadebiutował 16 czerwca 1985 w przegranym 0:5 towarzyskim meczu z Anglią. W 1988 wystąpił z kadrą olimpijską na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu. W 1990 został powołany przez selekcjonera Boba Ganslera do kadry na Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam był podstawowym zawodnikiem reprezentacji i rozegrał 3 spotkania: z Czechosłowacją (1:5), z Włochami (0:1) i z Austrią (1:2 i gol). W 1992 zajął ze Stanami Zjednoczonymi 3. miejsce w Pucharze Konfederacji. Od 1985 do 1993 rozegrał w kadrze narodowej 86 meczów i zdobył 21 goli.

W 1989 Murray wystąpił ze Stanami Zjednoczonymi na Mistrzostwach Świata w futsalu w Rotterdamie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]