Bruce Willis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruce Willis
Ilustracja
Bruce Willis (2018)
Imię i nazwisko

Walter Bruce Willis

Data i miejsce urodzenia

19 marca 1955
Idar-Oberstein (Niemcy Zachodnie)

Zawód

aktor, producent filmowy, muzyk

Współmałżonek

Demi Moore (1987–2000; rozwód)
Emma Heming (od 2009)

Lata aktywności

1978–2022

Odznaczenia
Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Willis na 61. ceremonii wręczenia Oscarów (1989)
Willis na koncercie The Accelerators (2003)
Willis (2010)

Bruce Willis, właśc. Walter Bruce Willis[1] (ur. 19 marca 1955 w Idar-Oberstein[1]) – amerykański aktor, producent filmowy i muzyk, jedna z największych gwiazd kina akcji[2][3][4].

Przełomowym momentem w karierze była rola w serialu Na wariackich papierach (1985–1989). Pozycję światowej gwiazdy filmowej dała mu rola nowojorskiego policjanta Johna McClane’a w filmie Szklana pułapka (1988). Zagrał we wszystkich następnych sequelach Szklana pułapka 2 (1990), Szklana pułapka 3 (1995), Szklana pułapka 4.0 (2007), Szklana pułapka 5 (2013). Wystąpił także w filmach, takich jak Ze śmiercią jej do twarzy (1992), Pulp Fiction (1994), 12 małp (1995), Piąty element (1997), Armageddon (1998), Szósty zmysł (1999), Niezniszczalny (2000) Łzy słońca (2003), Sin City: Miasto grzechu (2005), Osaczony (2005), 16 przecznic (2006), Red (2010), Kochankowie z Księżyca. Moonrise Kingdom (2012), Niezniszczalni 2 (2012), Looper – Pętla czasu (2012), Split (2016) czy Glass (2019).

Laureat dwóch Złotych Globów i nagród Emmy, lecz także dwóch Złotych Malin. Odznaczony Orderem Sztuki i Literatury[5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Jest synem urodzonej w Kassel Niemki Marlene[6][7][8] i Davida Willisa, Amerykanina o angielskich korzeniach. Jego matka pracowała w banku, a ojciec był żołnierzem i pracownikiem bazy wojskowej w Strasburgu[1][6]. Ma siostrę i dwóch młodszych braci: Davida i Roberta (zmarł w 2001 roku na raka trzustki)[6][9]. W 1957 roku wyjechał z rodziną do Stanów Zjednoczonych[1].

Po ukończeniu liceum był m.in. ochroniarzem[10][11].

Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]

W 1975 zdał na wydział aktorski. Karierę aktorską rozpoczynał w teatrze. Na ekranie debiutował w 1980 epizodyczną rolą w dreszczowcu Briana G. Huttona Pierwszy śmiertelny grzech.

Po zagraniu niewielkich ról w kilku kolejnych produkcjach otrzymał angaż do roli Davida Addisona w serialu Na wariackich papierach, w którym grał w latach 1985–1989. Rola zapewniła mu rozpoznawalność oraz uznanie środowiska filmowego, które wyróżniło go nagrodą Emmy i Złotym Globem dla najlepszego aktora.

W 1988 pojawił się na ekranie w roli Toma Mixa w komedii Blake’a Edwardsa Zachód słońca oraz Johna McClane’a w sensacyjnym filmie akcji Szklana pułapka. W kolejnych latach zagrał bohatera w następnych sequelach serii: Szklana pułapka 2 (1990), Szklana pułapka 3 (1995), Szklana pułapka 4.0 (2007), Szklana pułapka 5 (2013). W latach 90. zagrał również tytułowe role w Hudsonie Hawku (1991), za którego scenariusz otrzymał Złotą Malinę, i Szakalu (1997) oraz główne role w filmach Ostatni skaut (1991), Ze śmiercią jej do twarzy (1992), Pole rażenia (1993), 12 małp (1995), Kod Merkury (1998), Tylko miłość (1999) czy Śniadanie mistrzów (1999). Za rolę Harry’ego Stampera w Armageddon (1998) otrzymał Złotą Malinę dla najgorszego aktora.

W 2000 odebrał Złoty Glob za najlepszy gościnny występ w serialu komediowym (Przyjaciele). Na początku nowego tysiąclecia można było go zobaczyć w Niezniszczalnym (2000) i Dzieciaku (2000), następnie zagrał główne role we Włamaniu na śniadanie (2001), Łzach słońca (2003), Osaczonym (2005), 16 przecznicach (2006), Surogatach (2009), Fujarach na tropie (2010), Redzie (2010) i Redzie 2 (2013), Jak dogryźć mafii (2017) i Życzeniu śmierci (2018).

W 2022 rodzina aktora poinformowała w mediach społecznościowych, że Willis cierpi na afazję i w związku z ciężkim stanem zdrowia kończy karierę[12]. 16 lutego 2023 r. bliscy aktora oświadczyli, że choroba postępuje i stwierdzono u niego nieuleczalną formę demencjiotępienie czołowo-skroniowe[13].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Jest liderem zespołu bluesowego „Bruce Willis and Blues Band”, w którym śpiewa i gra na harmonijce ustnej.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

21 listopada 1987 ożenił się z aktorką Demi Moore (ur. 1962). Rozwiedli się 18 października 2000. Para ma trzy córki: Rumer Glenn Willis (ur. 1988), Scout LaRue Willis (ur. 1991) i Tallulah Belle Willis (ur. 1994).

21 marca 2009, dwa dni po swoich urodzinach, poślubił młodszą o 24 lata modelkę i aktorkę Emmę Heming. Mają dwie córki, Mabel Ray (ur. 1 kwietnia 2012) i Evelyn Penn (ur. 5 maja 2014).

Jest twarzą reklamową polskiej wódki Sobieski oraz jednym z właścicieli jej producenta – spółki Belvedere (3,3% akcji)[14].

Choć nie udziela się politycznie, jest republikaninem.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Aktor

Producent
  • 2000: Jak ugryźć 10 milionów (The Whole Nine Yards)
  • 2003: Łzy słońca (Tears of the Sun)
  • 2005: Osaczony (Hostage)
  • 2006: 16 przecznic (16 Blocks)
  • 2006: Całe szczęście (Just My Luck)
  • 2007: Szklana pułapka 4.0 (Live Free or Die Hard)
  • 2013: Szklana pułapka 5 (A Good Day to Die Hard)[18]
Producent wykonawczy
  • 2002: True West
  • 2002: Łowca krokodyli (The Crocodile Hunter: Collision Course)
  • 2004: Dotyk zła (Touching Evil)
  • 2006: The Hip Hop Project

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda na Hollywood Walk of Fame
Odciski dłoni Bruce’a Willisa na Leicester Square w Londynie
Albumy studyjne

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Bruce Willis Biography (1955-). Film Reference. [dostęp 2019-11-02]. (ang.).
  2. 12 Most Unlikely Action Movie Stars. „Rolling Stone”. [dostęp 2019-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-18)]. (ang.).
  3. Pete DAlessandro (2012-11-14): Bruce Willis Movies: 9 Reasons Why a 57 Year Old Man is Still Our Favorite Action Hero. Mic. [dostęp 2019-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-02)]. (ang.).
  4. David Thomas (2008-05-04): Ford and Willis voted best action heroes. „The Daily Telegraph”. [dostęp 2019-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-02)]. (ang.).
  5. a b Didier Plowy/MCC (2005-04-13): Remise des insignes d'Officier des Arts et des Lettres à Bruce Willis. Ministère de la Culture. [dostęp 2014-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-20)]. (fr.).
  6. a b c Surprise German visit from Willis. news.bbc.co.uk, 2005-08-08. [dostęp 2022-03-31]. (ang.).
  7. Army Archerd, Inside Move: Flu KOs Smart Set yule bash [online], Variety, 12 grudnia 2003 [dostęp 2021-03-27] (ang.).
  8. Surprise German visit from Willis [online], 8 sierpnia 2005 [dostęp 2021-03-27] (ang.).
  9. Robert Willis. [w:] People news [on-line]. variety.com, 2001-07-01. [dostęp 2022-03-31]. (ang.).
  10. The Daily Show with Trevor Noah – Season 26 – TV Series | Comedy Central US. [dostęp 2021-03-27].
  11. Bruce Willis's Tragic Mask [online], washingtonpost.com [dostęp 2021-03-27].
  12. Bruce Willis kończy karierę. Aktor jest ciężko chory [online], film.interia.pl [dostęp 2022-03-30] (pol.).
  13. Bruce Willis cierpi na demencję [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2023-02-17] (pol.).
  14. Bruce Willis będzie nadal reklamował wódkę Sobieski. Forsal.pl. [dostęp 2009-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-22)]. (pol.).
  15. Nickelodeon Kids' Choice Awards Press site – Kids' Choice Awards 2004 [online], Nickelodeon [dostęp 2021-05-19].
  16. Chad Gervich, Kids’ Choice Awards grows up [online], Variety, 29 marca 2007 [dostęp 2021-05-19] (ang.).
  17. Profil M. Nighta Shyamalana [online], Twitter [dostęp 2021-05-19] (ang.).
  18. a b Bruce Willis [online], Filmweb [dostęp 2022-03-17] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]