Bruczków

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruczków
wieś
Ilustracja
Dworek w Bruczkowie
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

gostyński

Gmina

Borek Wielkopolski

Liczba ludności (2022)

374[2]

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

63-810[3]

Tablice rejestracyjne

PGS

SIMC

0369283

Położenie na mapie gminy Borek Wielkopolski
Mapa konturowa gminy Borek Wielkopolski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bruczków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bruczków”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Bruczków”
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego
Mapa konturowa powiatu gostyńskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Bruczków”
Ziemia51°54′44″N 17°17′17″E/51,912222 17,288056[1]
Strona internetowa

Bruczkówwieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Borek Wielkopolski. We wsi mieszka około 420 mieszkańców oraz są tam 42 gospodarstwa[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Spichlerz
Park

Wieś powstała prawdopodobnie w XIII wieku, a najstarsza odnotowana wzmianka pochodzi z roku 1392[4]. W XV wieku w Bruczkowie istniał folwark pańszczyźniany. W wieku XVII miejscowość była własnością klasztoru filipinów zdzieskich[4]. Po upadku Księstwa Warszawskiego, rząd pruski nałożył sekwestr na wsie filipinów i przekształcił je w ekonomię, której zarządcą został baron Karol Greave[4]. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoschin (Krotoszyn) w rejencji poznańskiej[5]. Bruczków należał do okręgu borkowskiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 278 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 35 dymów (domostw)[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Pałac[edytuj | edytuj kod]

W centrum wsi stoi pałac pochodzący z drugiej połowy XIX wieku, wznoszący się w otoczeniu wiekowych drzew oraz w bliskim sąsiedztwie spokojnego stawu[6]. W niewielkiej odległości od tego obiektu znajduje się zabytkowa kapliczka, wzniesiona z wykorzystaniem głazów narzutowych[6][7], które zostały zaaranżowane w formie malowniczej groty[6]. W skrzydle prawym pałacu kryje się kaplica o bogatej dekoracji, zaś na jednej ze ścian widnieje wyjątkowy obraz przedstawiający scenę "Ostatniej Wieczerzy"[6]. Współcześnie pałac zyskał nowe przeznaczenie, służąc obecnie celom mieszkaniowym[6].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Pochodzenie nazwy wsi wiąże się ze staropolskim słowem bruk lub bruczek, które oznaczało kamień[7]. Nazwa ta została nadana z powodu obecności kamieni narzutowych z czerwonego granitu na tym obszarze. Niestety, w trakcie działań wojennych ostatni z charakterystycznych głazów granitowych został zniszczony i wywieziony przez Niemców[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10514
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 92 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d Wolski ↓, s. 34.
  5. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Jan Nepomucen Bobrowicz, Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 246.
  6. a b c d e Wolski ↓, s. 24.
  7. a b c Edmund Wolski, Renata Drozd, Borek Wielkopolski: miasto z 625-letnią historią, Piła: Wydawnictwo "Media", 2017, s. 25, ISBN 978-83-60546-01-7 [dostęp 2023-08-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Edmund Wolski, Borek Wielkopolski: miasto i gmina, Piła: Wydawnictwo "Media", 2011, ISBN 978-83-60546-62-8 [dostęp 2023-07-30].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]