Brygada AL im. Wandy Wasilewskiej
 Orzełek Armii Ludowej | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1943 |
| Rozformowanie |
1944 |
| Patron | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk |
oddział partyzancki |
| Podległość | |
Brygada im. Wandy Wasilewskiej – jeden z oddziałów partyzanckich Polskiego Sztabu Partyzanckiego, od lipca 1944 r. podporządkowany został Armii Ludowej.
Zalążkiem brygady był oddział partyzancki Polscy Patrioci działającego za Bugiem. Oddział sformowany został w sierpniu 1943 i początkowo liczył 60 ludzi. Należał do zgrupowania dowodzonego przez gen. Aleksego Fiodorowa. Brygada została sformowana w pierwszym kwartale 1944 r. w okolicach Lubieszowa na Polesiu. W kwietniu Brygada przekroczyła Bug i znalazła się na terenie Lubelszczyzny z zadaniem prowadzenia dywersji na liniach kolejowych Łuków — Brześć, Łuków — Lublin i Lublin — Chełm
W dniach 8-13 maja 1944 brała udział w marszu parczewskiego zgrupowania AL. W wyniku odmiennych zdań na temat dalszego kierunku marszu brygada wraz z oddziałem Leona Kasmana „Janowskiego” oddzieliła się od zgrupowania i przeszła na południową Lubelszczyznę, gdzie w czerwcu 1944 r. brała udziała w bitwie w lasach janowskich.
Brygada istniała aż do wyzwolenia terenu jej stacjonowania przez Armię Czerwoną 26 lipca 1944[1]. We wspomnianym dniu 6 Gwardyjski Korpus Kawalerii Armii Czerwonej zdobył z pomocą Brygady AL Janów Lubelski, kończąc tym samym okupację niemiecką[2].
Skład osobowy[edytuj | edytuj kod]
- dowódca – kpt. Stanisław Szelest, w końcu czerwca ciężko ranny w Puszczy Solskiej, skierowany na leczenie
- komisarz – Wiktor Kremieniecki, w lipcu dowódca brygady
- zastępca ds. politycznych – kpt. Józef Krakowski od 13 lipca
- szef sztabu – Nikołaj Kaporcew, poległ 22 czerwca nad Tanwią; od lipca Sergiusz Apanasewicz
Liczyła około 320 żołnierzy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mieczysław Wieczorek, Armia Ludowa 1944-45 działalność bojowa, 1984.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 177.
- ↑ Sobczak 1988 ↓, s. 799.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Marek J. Chodakiewicz, Piotr Gontarczyk, Leszek Żebrowski, Tajne oblicze GL-AL i PPR. Dokumenty, Burchard Edition, Warszawa, 1999, ISBN 83-904446-6-6, tom 1, 2, 3.
- Piotr Gontarczyk, Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy (1941-1944), wyd. 2., popr., Warszawa: Wydawnictwo Fronda, 2006, ISBN 83-60335-75-3, OCLC 496116197.
- [przew.] Kazimierz Sobczak: Polski ruch oporu 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. ISBN 83-11-07038-5.
