Bucznik (Beskid Śląski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bucznik
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Śląski, Karpaty

Wysokość

683 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Śląskiego
Mapa konturowa Beskidu Śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bucznik”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bucznik”
Ziemia49°46′19,25″N 18°55′19,69″E/49,772014 18,922136

Bucznik (683 m n.p.m.) – szczyt w północnej części Beskidu Śląskiego, stanowiący zakończenie górskiego ramienia Wielkiej Polany w bocznym ramieniu Pasma Błatniej. Ramię to oddziela dolinę potoku Jasienica (na zachodzie) od doliny Kamiennego Potoku (na wschodzie). Wznosi się od wschodu nad Jaworzem Nałężem[1][2].

Bucznik jest całkowicie porośnięty lasem, w drzewostanie przeważa buk pospolity. Przez szczyt nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, dlatego nie ma on znaczenia turystycznego[3]. Znajduje się w obrębie wsi Jaworze w województwie śląskim, w powiecie bielskim, siedziba gminy Jaworze[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-17].
  2. Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-06-17].
  3. Mirosław Barański, Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 156,168,171, ISBN 978-83-89188-71-7.