Budynek dawnej plebanii w Łęcznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budynek dawnej plebanii w Łęcznej
Symbol zabytku nr rej. 606300 A/867 15.12.1983 r.
Ilustracja
Budynek dawnej plebanii w Łęcznej
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Łęczna

Adres

ul. Świętoduska 3

Położenie na mapie Łęcznej
Mapa konturowa Łęcznej, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek dawnej plebanii w Łęcznej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Budynek dawnej plebanii w Łęcznej”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek dawnej plebanii w Łęcznej”
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego
Mapa konturowa powiatu łęczyńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Budynek dawnej plebanii w Łęcznej”
Położenie na mapie gminy Łęczna
Mapa konturowa gminy Łęczna, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Budynek dawnej plebanii w Łęcznej”
Ziemia51°18′18,936″N 22°53′04,697″E/51,305260 22,884638

Budynek dawnej plebanii w Łęcznej – drewniany budynek dawnej plebanii w Łęcznej zbudowany około 1858 roku przez księdza proboszcza Bolesława Wrześniewskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek został zbudowany około 1858 roku przez księdza proboszcza Bolesława Wrześniewskiego, z przeznaczeniem na plebanię. W 1920 roku nabył go Wacław Kopiński, pierwszy po odzyskaniu niepodległości burmistrz Łęcznej. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków 15 grudnia 1983 r.[1]

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek drewniany, jednokondygnacyjny na wysokiej podmurówce (suterena), podpiwniczony, z mieszkalnym poddaszem, z trzema gankami oraz tarasem od strony południowej. Nakryty dachem dwuspadowym z wystawkami w połaciach. Zarówno wystawki, jak i szczyty ozdobione krzyżulcami ze sterczynami. Ściany drewniane konstrukcji zrębowej od wewnątrz tynkowane, od zewnątrz szalowane z elementami dekoracji laubzegowej oraz detalami wystroju o cechach stylu szwajcarskiego[1].

Rozkład pomieszczeń:

  • Suterena: jeden pokój, pięć pomieszczeń kuchennych, dwie piwnice i spiżarnia.
  • Parter: siedem pokoi, przedpokój.
  • Poddasze: dwa pokoje.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Budynek wraz z klombem, studnią z pompą żeliwną i drzewostanem przed budynkiem, a także pozostałością ogrodzenia od strony placu kościelnego został wpisany do rejestru zabytków 15 grudnia 1983 r. Na terenie posesji znajduje się dawny spichlerz z głęboką piwnicą (dawniej lodownią)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]