Burgrabstwo Norymbergi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Burgrabstwo Norymbergi (niem. Burggrafschaft Nürnberg) – terytorium Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Oprócz Norymbergi obejmowało Obergebirgisches Land w Górnej Frankonii i Untergebirgisches Land w Środkowej Frankonii.

Burgrabiowie Norymbergi[edytuj | edytuj kod]

Hrabiowie von Raabs[edytuj | edytuj kod]

  • ok. 1105 – ok. 1137 – Gotfryd II von Raabs (zm. ok. 1137)
  • ok. 1137 – ok. 1143 – Konrad I von Raabs (zm. ok. 1143) – brat Gotfryda II
  • ok. 1143 – ok. 1160 – Gotfryd III von Raabs (zm. ok. 1160) – syn Gotfryda II
  • ok. 1160 – ok. 1191 – Konrad II von Raabs (ok. 1125/30 – ok. 1191, zmarł bez męskich potomków) – syn Konrada I
  • Zofia von Raabs – córka i dziedziczka Konrada II, żona Fryderyka III hr. von Zollern (burgrabia jako Fryderyk I – patrz niż.).
Herb Hohenzollernów jako burgrabiów Norymbergi

Dynastia Hohenzollernów[edytuj | edytuj kod]

  • 1192-1200 – Fryderyk I (hrabia Zollern, zięć Konrada II)
  • 1200-1251 – Fryderyk II (syn)
  • 1200-1260 – Konrad III (brat)
  • 1260-1297 – Fryderyk III (syn)
  • 1297-1300 – Jan I (syn)
  • 1297-1332 – Fryderyk IV (brat)
  • 1332-1357 – Jan II (syn)
  • 1357-1397 – Fryderyk V (syn, abdykował, zm. 1398)
  • 1397-1420 – Fryderyk VI i Jan III (synowie)

Od 1420 zjednoczenie z Brandenburgią.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]