CANARD

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naramiennik dyrektora CANARD (od 2010)

CANARD (Centrum Automatycznego Nadzoru nad Ruchem Drogowym) – jednostka Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego[1], utworzona w celu centralizacji i automatyzacji nadzoru nad ruchem drogowym. Nadzór odbywa się w oparciu o fotoradary (stacjonarne i mobilne, zamontowane na pojazdach[2]), urządzenia do odcinkowego pomiaru prędkości oraz rejestratory przejazdu na czerwonym świetle[3]. Materiał zarejestrowany przez urządzenia jest przesyłany drogą elektroniczną do centrali systemu, w której przeprowadzane jest postępowanie mandatowe.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Centrum Automatycznego Nadzoru nad Ruchem Drogowym zostało utworzone na mocy zarządzenia nr 103 Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2010 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Transportu Drogowego (M. P. Nr 101, poz. 1184), a rozpoczęło działalność 1 lipca 2011[4].

Przed utworzeniem systemu materiał zarejestrowany przez fotoradary musiał być ręcznie odczytywany z zamontowanych w nich aparatów (lub w przypadku starszych urządzeń z klisz, które należało wcześniej wywołać). Powodowało to przestoje w pracy urządzeń, spowodowane zapełnieniem ich pamięci wewnętrznej. Poszczególne komendy Policji tworzyły komórki lub stanowiska do obsługi poszczególnych fotoradarów. Aby podnieść efektywność, pojawiła się koncepcja automatyzacji i centralizacji tego procesu. Przed wprowadzeniem systemu CANARD 576 masztów do fotoradarów należało do Policji, 445 do GDDKiA[5], zostały one przejęte przez Inspekcję Transportu Drogowego. Część urządzeń (atrapy, maszty bez podłączonej energii elektrycznej) została zdemontowana[6], puste maszty mają zostać wyposażone w urządzenia rejestrujące, oprócz tego powstaną zupełnie nowe maszty[7]. Budowa systemu została dofinansowana ze środków Unii Europejskiej[8] w wysokości 160 541 122 zł, a wartość całego projektu wynosi 188 871 909 zł[9].

W roku 2016 realizacja projektu została zakończona, wszystkie elementy systemu zostały uruchomione. Aktualnie system składa się z 400 urządzeń stacjonarnych do pomiaru prędkości, 29 urządzeń do kontroli średniej prędkości na określonym odcinku, 20 systemów do kontroli przestrzegania stosowania się do sygnalizacji świetlnej oraz 29 mobilnych urządzeń rejestrujących.

W grudniu 2016 GITD podpisał umowę użyczenia od Miasta stołecznego Warszawy urządzeń rejestrujących wykorzystywanych do końca 2015 przez warszawską Straż Miejską[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]