Caedocyon
| Caedocyon | |||
| Wang, 1994[1] | |||
| Okres istnienia: 30,8–20,6 mln lat temu | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Caedocyon | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Caedocyon tedfordi Wang, 1994 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Caedocyon – wymarły rodzaj zdolnego do kruszenia kości wszystkożernego ssaka drapieżnego przypominającego psa, członka rodziny psowatych (Canidae). Zamieszkiwał on zachodnią Amerykę Północną w epoki oligocenu, pomiędzy 30,8 i 20,6 milionów lat temu, istniał więc przez 10,2 miliona lat[2].
Badanie zębów sugeruje hipermięsożerność bądź mezomięsożerność[3][4].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Caedocyon nazwany został przez Wanga (1994). Gatunkiem typowym ustanowiono Caedocyon tedfordi. Został przypisany do rodziny psowatych przez Wanga (1994) i Munthego (1998)[5].
Jak inni dawni, nieistniejący już przedstawiciele jego podrodziny w rodzinie psowatych, Caedocyon stanowi prymitywną, bogatą w apomorfie formą psowatych. Jego pozycja w badaniach ewolucyjnych Hesperocyoninae nie jest jasna. Zwraca się uwagę na jego skrócone górne przedtrzonowce, powiększone przypominające kły górne trzecie siekacze, jak też zredukowane górne trzonowce. Jego proste, wysokie zęby przedtrzonowe i precyzyjny zgryz sugeruje związek Paraenhydrocyon.
Materiał kopalny reprezentowany jest przez pojedynczą czaszkę.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Caedocyon: łac. caeduus „zdatny do cięcia”, od caedo „ciąć”; gr. κυων kuōn, κυνος kunos „pies”[1].
- tedfordi: Richard Hall Tedford (1929–2011), amerykański paleontolog[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wang 1994 ↓, s. 143.
- ↑ Caedocyon: Basic info [online], Paleobiology Database [dostęp 2020-03-21] (ang.).
- ↑ R. M. Nowak. 1991. Walker's Mammals of the World. Maryland, Johns Hopkins University Press (edited volume) II
- ↑ Q. Ji, Z.-X. Luo, C.-X. J.R. Yuan Wible, J.-P. Zhang, and J.A. Georgi. 2002. The earliest known eutherian mammal. Nature 416:816-822
- ↑ K. Munthe. 1998. Canidae. in C. M. Janis, K. M. Scott, and L. L. Jacobs (eds.), Evolution of Tertiary mammals of North America 124-143
- ↑ Wang 1994 ↓, s. 145.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- X.-m. Wang. Phylogenetic systematics of the Hesperocyoninae (Carnivora: Canidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 221, s. 1–207, 1994. (ang.).