Campeonato Brasileiro Série A
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Organizator rozgrywek | |
| Data założenia |
1959 (Taça Brasil) |
| Partner TV |
Rede Globo |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn |
20 |
| Niższy poziom ligowy | |
| Puchary | |
| Zwycięzcy | |
| Pierwszy zwycięzca |
Atlético Mineiro (1971) |
| Obecny zwycięzca |
Palmeiras (2022) |
| Najwięcej zwycięstw |
Palmeiras (11) |
| Strona internetowa | |
Campeonato Brasileiro Série A – najwyższa piłkarska klasa rozgrywkowa w Brazylii.
Istnieje od 1971 roku, jednak w 2010 roku Brazylijska Konfederacja Piłki Nożnej (CBF) uznała za krajowe mistrzostwa również dziesięć edycji wcześniejszych rozgrywek Taça do Brasil (1959–1968) oraz cztery edycje Taça Roberto Gomes Pedrosa (1967–1970), zaś w 2023 roku także turniej Copa dos Campeões Estaduais (1937).
Obecnie gra w niej 20 klubów, przy czym cztery najsłabsze spadają do drugiej ligi (Campeonato Brasileiro Série B) i zastępowane są przez cztery najlepsze kluby drugoligowe.
Format rozgrywek[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa Brazylii słyną z tego, że ich zasady zmieniały się z sezonu na sezon (a niekiedy i w trakcie sezonu). Główną przyczyną tego była chęć uratowania najbardziej cenionych klubów przed spadkiem (szczególnie w roku 1993, 1996 i 2000), czasami był to skutek procesów sądowych zainicjowanych przez kluby pragnące uniknięcia spadku (w roku 1997 i 2000). Od roku 2003 system rozgrywek jest bardzo przejrzysty – kluby grają ze sobą każdy z każdym mecz i rewanż, a o kolejności w tabeli (czyli także i o mistrzostwie) decyduje liczba zdobytych punktów.
W roku 2005 każdy klub rozegrał 21 meczów u siebie i tyle samo na wyjeździe, co dało łącznie 42 mecze w całym sezonie. Mistrz i wicemistrz automatycznie zakwalifikowali się do Copa Libertadores 2006. Trzeci i czwarty w tabeli zespół musiały jeszcze przejść przez eliminacje. Mistrz Brazylii oraz kluby, które zajęły miejsca od 5 do 11 uzyskały prawo gry w Copa Sudamericana. Cztery ostatnie w tabeli kluby (miejsca 19-22) spadły do drugiej ligi brazylijskiej zwanej Série B.
Sezon najwyższej ligi brazylijskiej na ogół trwa od kwietnia lub maja do grudnia.
Najlepsze brazylijskie kluby kwalifikują się do międzynarodowych rozgrywek Copa Libertadores i Copa Sudamericana (port. Copa Sul-Americana).
Aktualny skład[edytuj | edytuj kod]
Triumfatorzy[edytuj | edytuj kod]
Legenda:
- pd – po dogrywce
- k – seria rzutów karnych
W kolumnie „mistrz” w nawiasie podano, który w swojej historii tytuł mistrzowski zdobył dany klub.
W kolumnie „zawodnik” w nawiasie podano, który w swojej karierze tytuł króla strzelców zdobył piłkarz.
W kolumnie „trener” w nawiasie podano, który w swojej karierze tytuł mistrza zdobył trener.
Lista mistrzów Brazylii[edytuj | edytuj kod]
| Klub | Stan | Tytuły | Rok zwycięstwa |
|---|---|---|---|
| Palmeiras |  São Paulo
|
11 | 1960*, 1967*, 1967^, 1969^, 1972, 1973, 1993, 1994, 2016, 2018, 2022 |
| Santos | São Paulo
|
8 | 1961*, 1962*, 1963*, 1964*, 1965*, 1968^, 2002, 2004 |
| Corinthians Paulista | São Paulo
|
7 | 1990, 1998, 1999, 2005, 2011, 2015, 2017 |
| Flamengo |  Rio de Janeiro
|
7 | 1980, 1982, 1983, 1992, 2009, 2019, 2020 |
| São Paulo | São Paulo
|
6 | 1977, 1986, 1991, 2006, 2007, 2008 |
| Cruzeiro |  Minas Gerais
|
4 | 1966*, 2003, 2013, 2014 |
| Vasco | Rio de Janeiro
|
4 | 1974, 1989, 1997, 2000 |
| Fluminense | Rio de Janeiro
|
4 | 1970^, 1984, 2010, 2012 |
| Internacional |  Rio Grande do Sul
|
3 | 1975, 1976, 1979 |
| Atlético Mineiro | Minas Gerais
|
2 | 1971, 2021 |
| Bahia |  Bahia
|
2 | 1959*, 1988 |
| Botafogo | Rio de Janeiro
|
2 | 1968*, 1995 |
| Grêmio | Rio Grande do Sul
|
2 | 1981, 1996 |
| Guarani | São Paulo
|
1 | 1978 |
| Athletico Paranaense |  Parana
|
1 | 2001 |
| Coritiba | Parana
|
1 | 1985 |
| Sport |  Pernambuco
|
1 | 1987 |
- * - Mistrzostwo zdobyte w erze Taça Brasil
- ^ - Mistrzostwo zdobyte w erze Torneio Roberto Gomes Pedrosa
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mistrzostwa nie zostały zorganizowane z powodu klubu SE Gama, który spadł z pierwszej ligi w roku 1999, jednak złożył pozew do sądu i na skutek toczącego się w tej sprawie procesu nie mógł zostać relegowany do drugiej ligi. Z tego samego powodu CBF na czas rozprawy pozbawiony został prawa do organizowania mistrzowskich rozgrywek, dlatego poprosił organizację Clube dos 13 by ta w zastępstwie brazylijskiej federacji piłkarskiej zorganizowała mistrzostwa. Mistrzostwa rozegrano z udziałem 116 klubów i dlatego kluby, które miały spaść w 1999 roku wzięły udział w rozgrywkach roku 2000. Gdy klub Gama wycofał się z procesu sądowego, rozgrywki już trwały.
- ↑ a b Adhemar zdobył 22 bramki i został królem strzelców Módulo Amarelo, a Magno Alves, Dill i Romário z 20 bramkami zostali królami strzelców Módulo Azul (niekiedy uznawanego za pierwszą ligę w ramach rozgrywek 2000).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- CBF – Confederação Brasileira de Futebol (port. braz.)
- LatinoFootball Wiadomości piłkarskie z Ameryki Łacińskiej (pol.)
| Reprezentacje |
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rozgrywki ligowe |
| ||||||||||||
| Rozgrywki pucharowe |
| ||||||||||||
| Rozgrywki młodzieżowe | |||||||||||||
| Nagrody i wyróżnienia | |||||||||||||
| Inne | |||||||||||||
