Canens (mitologia rzymska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Canens – w mitologii rzymskiej personifikacja śpiewu.

Canens była nimfą z Lacjum, córką Janusa i żoną króla Pikusa. Gdy Kirke zamieniła Pikusa w dzięcioła, Canens wyruszyła na poszukiwanie go. Po sześciu dniach i nocach padła wyczerpana nad brzegiem Tybru. Tam zaśpiewała i rozpłynęła się w powietrzu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej M Kempiński, Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich, Warszawa: Iskry, 2001, ISBN 83-207-1629-2, OCLC 297716845.