Carl-Uwe Steeb
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 września 1967 |
| Wzrost |
180 cm |
| Gra |
leworęczna, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1986 |
| Zakończenie kariery |
2001 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
3 |
| Najwyżej w rankingu |
14 (15 stycznia 1990) |
| Australian Open |
4R (1988) |
| Roland Garros |
4R (1992) |
| Wimbledon |
2R (1989) |
| US Open |
4R (1991) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
3 |
| Najwyżej w rankingu |
41 (15 maja 1989) |
| Australian Open |
2R (1989) |
| Roland Garros |
2R (1987, 1993) |
| Wimbledon |
1R (1989) |
| US Open |
2R (1989) |
Carl-Uwe Steeb (ur. 1 września 1967 w Aalen) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988) i Barcelony (1992).
Kariera tenisowa
Karierę zawodową Steeb rozpoczął w 1986 roku, a zakończył w 2001 roku. W grze pojedynczej wygrał 3 turnieje kategorii ATP World Tour i osiągnął 5 finałów.
W grze podwójnej Niemiec zwyciężył w 3 turniejach z cyklu ATP World Tour i awansował do 2 finałów.
W latach 1988–1993 Steeb reprezentował Niemcy w Pucharze Davisa, rozgrywając dwadzieścia meczów singlowych, z których dziesięć wygrał. W 1988, 1989 i 1993 roku był w składzie zespołu, który wywalczył końcowe trofeum (w 1993 roku nie wystąpił w finale, lecz w jednej z wcześniejszych rund).
Steeb 2 razy zagrał na igrzyskach olimpijskich, w Seulu (1988) i Barcelonie (1992). Podczas turnieju singlowego w Seulu dotarł do ćwierćfinału, natomiast w Barcelonie do 3 rundy. W stolicy Korei Południowej wystąpił w rywalizacji gry podwójnej, a partnerował mu Eric Jelen[1].
W rankingu gry pojedynczej Steeb najwyżej był na 14. miejscu (15 stycznia 1990), a w klasyfikacji gry podwójnej na 41. pozycji (15 maja 1989).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP Tour World Championships |
| ATP Masters Series |
| ATP Championship Series |
| ATP World Series |
Gra pojedyncza (3–5)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 16 lipca 1989 | Gstaad | Ceglana |  Magnus Gustafsson
|
6:7, 3:6, 6:2, 6:4, 6:2 |
| Finalista | 1. | 23 października 1989 | Tokio | Dywanowa (hala) |  Aaron Krickstein
|
2:6, 2:6 |
| Finalista | 2. | 14 stycznia 1990 | Sydney | Twarda |  Yannick Noah
|
7:5, 3:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 18 lutego 1990 | Bruksela | Dywanowa (hala) |  Boris Becker
|
5:7, 2:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 23 czerwca 1991 | Genua | Ceglana |  Jordi Arrese
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 4. | 15 listopada 1992 | Moskwa | Dywanowa (hala) |  Marc Rosset
|
2:6, 2:6 |
| Finalista | 5. | 17 stycznia 1993 | Dżakarta | Twarda | Michael Chang
|
6:2, 2:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 3. | 12 listopada 1995 | Moskwa | Dywanowa (hala) |  Daniel Vacek
|
7:6(5), 3:6, 7:6(6) |
Gra podwójna (3–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 10 października 1988 | Brisbane | Twarda (hala) | Eric Jelen
|
 Grant Connell Glenn Michibata
|
6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 25 sierpnia 1991 | Long Island | Twarda | Eric Jelen
|
Doug Flach Diego Nargiso
|
0:6, 6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 3. | 10 listopada 1991 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Eric Jelen
|
 Andriej Czerkasow Aleksandr Wołkow
|
6:4, 7:6 |
| Finalista | 1. | 11 maja 1992 | Hamburg | Ceglana | Michael Stich
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:4, 7:6 |
| Finalista | 2. | 2 maja 1993 | Monachium | Ceglana | Karel Nováček
|
Martin Damm Henrik Holm
|
0:6, 6:3, 5:7 |
Przypisy
- ↑ Carl-Uwe Steeb Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-09] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-04-18] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-04-18] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-04-18] (ang.).