Carlos Martins

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carlos Martins
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Carlos Jorge Neto Martins

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1982
Oliveira do Hospital

Wzrost

173 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1990–1993 Tourizense
1993–2001 Sporting CP
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2007 Sporting CP 76 (9)
2001–2002 Campomaiorense (wyp.) 27 (1)
2003 Académica Coimbra (wyp.) 9 (0)
2007–2008 Recreativo Huelva 32 (6)
2008–2014 SL Benfica 79 (6)
2011–2012 Granada CF (wyp.) 29 (3)
2015–2016 CF Os Belenenses 37 (3)
W sumie: 289 (28)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2004  Portugalia U-21 12 (7)
2006–2013  Portugalia 17 (2)
W sumie: 29 (9)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Carlos Jorge Neto Martins (wym. [ˈkaɾ.luʃ mɐɾ.ˈtĩʃ]; ur. 29 kwietnia 1982 roku w Oliveira do Hospital) – portugalski piłkarz, grający na pozycji ofensywnego pomocnika. W 2016 roku zakończył piłkarską karierę.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Martins jest wychowankiem szkółki piłkarskiej Sportingu. Początkowo miał problemy z przebiciem się do podstawowej jedenastki klubu i na sezon 2001/2002 został wypożyczony do SC Campomaiorense[1], a w 2003 roku do Académiki Coimbra. W 2003 roku wraz z przyjściem trenera Fernando Santosa i zmianie taktyki stał się podstawowym zawodnikiem w składzie Sportingu. W 2005 roku dotarł do finału Pucharu Portugalii, w 2006 i 2007 wywalczył wicemistrzostwo, a w 2007 dołożył także krajowy puchar. W lutym 2007 roku trener Paulo Bento odsunął zawodnika od składu ze względów dyscyplinarnych. Kontrakt piłkarza wygasał z końcem czerwca 2007 roku i po tym dniu został zawodnikiem Recreativo Huelva[2].

W Hiszpanii stał się podstawowym zawodnikiem swojej drużyny zaliczając aż 32 występy w meczach ligowych w sezonie 2007/2008. Na początku lipca 2008 roku, podpisał pięcioletni kontrakt z Benficą. Kosztował działaczy portugalskiego klubu 3 miliony euro[3]. W Benfice nigdy nie udało mu się wywalczyć na stałe miejsca w pierwszym składzie, choć trener Jorge Jesus często korzystał z jego usług. 21 marca 2009 roku wywalczył z Benficą Puchar Ligi Portugalskiej wykorzystując decydujący rzut karny w serii jedenastek przeciwko swojemu macierzystemu klubowi – Sportingowi. Na początku sezonu 2009/2010 doznał kontuzji, która wykluczyła go z gry w pierwszej połowie sezonu. 13 sierpnia 2011 roku został wypożyczony do Granady[4]. Po kolejnym dobrym sezonie w Hiszpanii, Andaluzyjczycy chcieli wypożyczyć go na kolejny sezon, jednak Benfice interesował jedynie transfer definitywny w związku z czym piłkarz wrócił do Lizbony[5].

Latem 2012 roku udany okres przygotowawczy przed sezonem 2012/2013 spowodował, że Benfica przedłużyła kontrakt z zawodnikiem do czerwca 2016 roku[6]. W trakcie sezonu grał jednak niewiele, a w meczu przeciwko GD Estoril-Praia rozegranym 13 maja 2013 roku wszedł na boisko przy stanie 1-1, a w 70. minucie został ukarany żółtą kartką, a osiem minut później drugą, a w konsekwencji czerwoną. Spotkanie zakończyło się remisem, a Benfica straciła szansę na wygranie tytułu. Po tym spotkaniu, a także konflikcie z trenerem Jesusem, Martins dostał polecenie szukania nowego klubu[7]. Martins nie znalazł nowego klubu w efekcie czego cały sezon 2013/2014 spędził w drużynie B.

16 września 2014 roku rozwiązał swoją umowę z Benficą[8] i podpisał roczny kontrakt z CF Os Belenenses[9]. W nowym klubie zadebiutował dopiero w styczniu 2015 roku w pucharowym meczu przeciwko SC Braga przegranym 1:7.

30 lipca 2015 roku zdobył dwie bramki w meczu eliminacji do Ligi Europy przeciwko IFK Göteborg. 4 września 2016 roku klub ogłosił rozwiązanie kontraktu z zawodnikiem.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2004 roku był członkiem kadry olimpijskiej na Olimpiadzie w Atenach. W reprezentacji Portugalii Martins zadebiutował 1 września 2006 w przegranym 2:4 towarzyskim meczu z Danią.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]