Carlos Spadaro
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | |||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Carlos Spadaro (5 lutego 1902 - 15 listopada 1985) – piłkarz argentyński, napastnik (lewoskrzydłowy).
Jako piłkarz klubu Lanús wziął wraz z reprezentacją Argentyny udział w finałach mistrzostw świata w 1930 roku, gdzie Argentyna zdobyła wicemistrzostwo świata. W meczu z Meksykiem Spadaro zastąpił Maria Evarista.
W 1931 zdobył wraz z reprezentacją puchar Copa Chevallier Boutell[1]
Nigdy nie zagrał w turnieju Copa América.
Po mistrzostwach świata przeniósł się do klubu Estudiantil Porteño Buenos Aires, z którym już w 1931 roku zdobył mistrzostwo Argentyny w ramach federacji piłkarskiej Asociación Argentina de Football.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 168
