Cechy Mühlreitera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cecha wypukłości korony
Cecha wypukłości korony
Cecha kąta
Cecha kąta
Cecha korzenia
Cecha korzenia

Cechy Mühlreitera – cechy kształtów wspólne dla wszystkich zębów człowieka. Ich znajomość pozwala odróżniać, z której strony ząb pochodzi – z prawej czy lewej. Zaliczają się do nich cecha krzywizny, cecha kąta i cecha korzenia[1][2][3].

  1. Cecha krzywizny (cecha wypukłości korony) – powierzchnie licowe koron zębów w porównaniu do innych powierzchni są bardziej wypukłe w częściach przyśrodkowych na zębach przednich, a na zębach bocznych większe wypukłości są w częściach przednich. Cecha ta występuje na wszystkich zębach[3][2].
  2. Cecha kąta (cecha kąta zębowego) – kąt utworzony przez brzeg sieczny i powierzchnię przyśrodkową jest ostrzejszy niż kąt zawarty między brzegiem siecznym a powierzchnią boczną. Wierzchołek kąta bocznego jest zaokrąglony. Cecha odnosi się do siekaczy i kłów[3][2].
  3. Cecha korzenia – korzeń jest odchylony względem korony w stronę boczną w zębach przednich, a w stronę tylną w zębach bocznych. Cecha ta odnosi się w mniejszym lub większym stopniu do wszystkich zębów[3][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Majewski, Współczesna protetyka stomatologiczna. Podstawy teoretyczne i praktyka kliniczna, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2014, s. 31, ISBN 978-83-7609-731-2.
  2. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 48, ISBN 978-83-200-4501-7.
  3. a b c d Andrzej Krocin: Modelarstwo i rysunek w protetyce stomatologicznej. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1968, s. 14.