Cefazolina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cefazolina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H14N8O4S3

Masa molowa

454,51 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

25953-19-9
27164-46-1 (sól sodowa)

PubChem

33255

DrugBank

DB01327

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

J01 DB04

Stosowanie w ciąży

kategoria B

Cefazolina, (łac. Cefazolinum) – antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn I generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze. Ma zastosowanie w większości zakażeń bakteryjnych, dzięki oporności na działanie enzymów bakteryjnych skierowanych przeciwko niektórym antybiotykom.

Farmakokinetyka[edytuj | edytuj kod]

Biologiczny okres półtrwania po podaniu dożylnym wynosi około 1,8 godziny, a po podaniu domięśniowym 2,2 godziny. Wydalanie następuje przez nerki, drogą przesączania kłębuszkowego i wydzielania kanalikowego. Cefazolina nie jest metabolizowana.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Biofazolin – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 0,5 g, 1 g
  • Cefazolin Sandoz 1 – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych i wlewu dożylnego 1g
  • Tarfazolin – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań domięśniowych i dożylnych 1g

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Domięśniowo lub dożylnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz w zależności od ciężkości przebiegu choroby bądź od rodzaju zabiegu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.