Celeste 2
| Gatunek | |
|---|---|
| Kraj produkcji | |
| Oryginalny język | |
| Główne role | |
| Liczba odcinków |
180 |
| Liczba serii |
1 |
| Produkcja | |
| Produkcja |
Raúl Lecouna |
| Reżyseria |
Nicolás del Boca |
| Scenariusz | |
| Pierwsza emisja | |
| Stacja telewizyjna | |
| Lata emisji |
1993–94 |
| Chronologia | |
| Poprzednik | |
Celeste 2 (tyt. oryg. Celeste, siempre Celeste) – telenowela argentyńska z 1993 roku, kontynuacja telenoweli Celeste.[1]
Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]
Scenariusz serialu napisali Enrique Torres i José Nicolás, a wyreżyserował go Nicolás del Boca. Główne role zagrali ponownie Andrea del Boca (tym razem w podwójnej roli) oraz Gustavo Bermúdez. W serialu pojawiły się także znane z poprzedniej części Dora Baret, Adela Gleijer i Hilda Bernard – reszta obsady to nowi aktorzy. Norberto Díaz jak i sam serial zostali dwukrotnie nominowani do nagrody Martín Fierro w kategoriach „najlepsza telenowela” i „najlepszy aktor drugoplanowy”, za lata 1993 i 1994.[2][3] W Polsce telenowelę wyemitowała stacja Polonia 1. W 2014 roku serial został udostępniony przez Telefe na oficjalnym kanale YouTube.[4]
Zarys fabuły[edytuj | edytuj kod]
Celeste wszystko dobrze się ułożyło po pomyślnych wydarzeniach z pierwszej serii serialu. Matka Franco, Teresa, nadal nienawidzi Celeste i nie odpuszcza zemsty na niej. Nakazuje ją porwać i zamordować. Celeste ucieka porywaczom, jednak doznaje urazu. Cała rodzina uważa Celeste za zmarłą, kiedy ta leży w szpitalu i traci pamięć. W tym samym czasie wychodzi na jaw tajemnica sprzed lat, nieznana bohaterom ani widzom pierwszej części serialu. Odnajduje się siostra bliźniaczka Celeste – Clara, która jest teraz żoną dr Amadeo Pizzamiglio. Celeste i Franco znowu zostają od siebie rozdzieleni.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Andrea del Boca jako Celeste/Clara
- Gustavo Bermúdez jako Franco
- Dora Baret jako Teresa
- Adela Gleijer jako Aída
- Lydia Lamaison jako Cora
- Ivo Cutzarida jako Michele
- Henry Zakka jako Juan Ignacio
- Mónica Galán jako Roberta
- Ingrid Pelicori jako Ornella
- Osvaldo Tesser jako Valentín
- Norberto Díaz jako Guido
- Jorge D'Elía jako Amadeo
- Hilda Bernard jako Amanda
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Celeste Siempre Celeste. www.delboca.net. [dostęp 2020-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-07-28)]. (hiszp.).
- ↑ PREMIOS “MARTIN FIERRO” A LA PRODUCCION 1993. aptra.org.ar. [dostęp 2020-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (hiszp.).
- ↑ PREMIOS “MARTIN FIERRO” A LA PRODUCCION 1994. aptra.org.ar. [dostęp 2020-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (hiszp.).
- ↑ Celeste, Siempre Celeste. www.youtube.com. [dostęp 2020-07-04]. (hiszp.).