Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Zbrojnych

Centrum Wsparcia Teleinformatycznego

Sił Zbrojnych

Logo CWT SZ
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1 stycznia 2012
Rozformowanie	31 grudnia 2017
Patron	płk prof. Kazimierz Drewnowski
Tradycje
Święto	5 czerwca
Rodowód	Zobacz Tradycje
Dowódcy
Pierwszy	płk Ryszard Michta
Organizacja
Numer	3211
Dyslokacja	Warszawa
Rodzaj wojsk	Wojska łączności
Podległość	Inspektorat Systemów Informacyjnych
Odznaczenia

Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Zbrojnych im. płk. prof. Kazimierza Drewnowskiego (JW 3211, Al. Żwirki i Wigury 9/13) – instytucja podległa Inspektoratowi Systemów Informacyjnych służąca zapewnieniu łączności najważniejszym instytucjom wojskowym w Polsce.

Zadania

Głównym zadaniem Centrum jest zapewnienie łączności dla:

• Ministra Obrony Narodowej
• Instytucji Ministerstwa Obrony Narodowej w tym dla Sztabu Generalnego WP
• Dowództwa Wojsk Lądowych
• Dowództwa Operacyjnego
• Dowództwa Garnizonu Warszawa
• Służby Kontrwywiadu i Wywiadu Wojskowego
• Komendy Głównej Żandarmerii Wojskowej
• Pozostałych instytucji wojskowych i jednostek wojskowych, znajdujących się w strefie odpowiedzialności CWT SZ

CWT SZ zapewnia wspólne funkcjonowanie stacjonarnego systemu łączności Sił Zbrojnych RP ze stacjonarnym systemem łączności państw NATO oraz organizację systemu łączności z jednostkami przebywającymi poza obszarem kraju zgodnie z ustaleniami Sztabu Generalnego WP.

W swojej strefie odpowiedzialności obsługuje: stacjonarny system łączności jawnej i niejawnej, system łączności radiowej, trankingowej i satelitarnej, sieci teleinformatyczne, wymianę kurierską do NATO, wojskową pocztę polową.

Jednostki podległe

• Region Wsparcia Teleinformatycznego w Bydgoszczy;
• Region Wsparcia Teleinformatycznego w Krakowie;
• Region Wsparcia Teleinformatycznego w Olsztynie;
• Region Wsparcia Teleinformatycznego we Wrocławiu.

Szefowie

• płk Ryszard Michta – (1 stycznia 2012 – 31 grudnia 2017)

Historia

• 1944 - z wydzielonych sił i środków 3. samodzielnego pułku łączności sformowano Węzeł Łączności Sztabu Generalnego;
• W kwietniu 1945 został utworzony Centralny Węzeł Łączności Ministerstwa Wojennego;
• W sierpniu 1945 uruchomiony został Węzeł Łączności Sztabu Głównego Wojska Polskiego;
• We wrześniu 1945 powstał nowy etat Węzła Łączności Sztabu Głównego Wojska Polskiego i Ministerstwa Obrony Narodowej w strukturze samodzielnego batalionu łączności Sztabu Głównego i Ministerstwa Obrony Narodowej;
• W 1951 Węzeł Łączności przeniesiony zostaje do nowo wybudowanych obiektów przy ul. Żwirki i Wigury w Warszawie;
• W 1963 Węzeł Łączności MON został rozformowany, a na jego bazie sformowano 1 Brygadę Łączności MON oraz Pomocnicze Węzły Łączności nr 2 w Legionowie i nr 3 w Wesołej;
• W 1967 1 Brygadę Łączności rozformowano, a na jej bazie utworzono dwa węzły łączności i dwa bataliony łączności;
• 1 stycznia 1999 na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Gen. WP Nr 076/org. z dnia 5 czerwca 1998, rozpoczął funkcjonować Centralny Węzeł Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej;
• Decyzją nr 141/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 lipca 1999r. wprowadzono proporczyk na beret, odznakę pamiątkową oraz odznakę rozpoznawczą Centralnego Węzła Łączności MON;
• Decyzją nr 93/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 kwietnia 2005 ustanowiono doroczne święto CWŁ MON na dzień 5 czerwca;
• 18 stycznia 1999 roku patronem CWŁ MON został płk prof. Kazimierz Drewnowski;

Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Zbrojnych powstało 1 czerwca 2011 na bazie rozformowanego Centralnego Węzła Łączności MON.

Wyróżnienia

• 1966 – Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego;
• 1978 – złota Odznaka za zasługi dla Warszawy;
• 1990 – medal "Za Wybitne Osiągnięcia w Służbie Wojskowej";
• 1997 i 2005 – Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
• 2014 - wpis do Kroniki Wojska Polskiego za szczególne osiągnięcia w działalności służbowej

Tradycje

• Decyzją nr 496/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 grudnia 2011 ustalono, że: Centrum Wsparcia Teleinformatycznego Sił Zbrojnych w Warszawie
  • Przyjmuje i z honorem kultywuje dziedzictwo tradycji:
    • 3 Samodzielnego Pułku Łączności (1944–1945);
    • Węzła Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej i Sztabu Generalnego (1945–1967);
    • Węzła Łączności nr 2 – JW 3211 (1967–1999);
    • Centralnego Węzła Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej (1999–2011);
  • Przyjmuje imię płk. prof. inż. Kazimierza Drewnowskiego;
  • Ustanowiono doroczne święto Centrum na dzień 5 czerwca.

Zobacz też

• Centralny Węzeł Łączności Sił Powietrznych
• węzeł łączności
• wojska łączności

Bibliografia

• Oficjalna strona CWT SZ
• Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 73–74. ISSN 1734-2317.