Cefalotus bukłakowaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Cephalotaceae)
Cefalotus bukłakowaty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

szczawikowce

Rodzina

Cephalotaceae

Rodzaj

Cephalotus

Gatunek

Cephalotus follicularis

Nazwa systematyczna
Cephalotus follicularis Labill.
Nov. Holl. pl. 2:7, t. 145. 1806
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg
Mapa zasięgu
Liście asymilacyjne (zimowe) i liść pułapkowy

Cefalotus bukłakowaty (Cephalotus follicularis) – gatunek rośliny mięsożernej z monotypowego rodzaju Cephalotus i rodziny Cephalotaceae. Występuje endemicznie w południowo-zachodniej Australii, na obszarze od wybrzeża do 50 km w głąb lądu i na odcinku około 400 km pomiędzy miastami Albany i Busselton. Gatunek odkryty został w 1791 przez botanika Archibalda Menziesa podczas ekspedycji naukowej. W XIX wieku wprowadzony do uprawy w Wielkiej Brytanii, później jako osobliwość został szerzej rozpowszechniony[4]. Rośliny tego gatunku bywają uprawiane jako ozdobne w doniczkach.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Co roku z pełzającego po podłożu kłącza, wyrasta rozeta dwojakiego rodzaju liści[4].
Liście
Rośliny wytwarzają dwa rodzaje liście – asymilacyjne (fotosyntetyzujące) o blaszce łopatkowatej i owadożerne w kształcie dzbaneczka zaopatrzonego w wieczko. Dzbanuszkowate zagłębienie powstaje z dolnej części blaszki, podczas gdy górna przerasta nad nią tworząc wieczko. Początkowo młody liść owadożerny zwrócony jest ku dołowi, następnie w wyniku skrętu ogonka liściowego ustawia się otworem i wieczkiem ku górze. W przypadku młodych liści wieczko przykrywa otwór, z czasem uchyla się coraz bardziej. Wnętrze dzbanuszka pokrywają żebra i haczykowato wygięte włoski, uniemożliwiające wydostanie się ofiarom z jego wnętrza. Dzbanuszek wypełniony jest płynem, w którym pływają resztki rozłożonych owadów. Cały liść pułapkowy osiąga do około 4 cm długości, ma kolor żywo czerwony, biało i zielono plamisty[4].
Kwiaty
Sześciokrotne, drobne i pozbawione korony, skupione są w wiechowatych kwiatostanach[4].
Owoce
Jednonasienny mieszek[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośliny tego gatunku rosną w Australii w miejscach wilgotnych, na kwaśnej glebie (pH=4,5), często w pobliżu rowów i wolno płynących potoków. Kwitną późnym latem[potrzebny przypis].

Roślina żywi się owadami, np. mrówkami. Owady wabione są refleksami światła odbijającymi się przez półprzezroczyste pokrywki pułapek od powierzchni wody znajdującej się na dnie pułapek. Pokrywki te zabezpieczają także ich wnętrze przed deszczem oraz regulują wilgotność wewnątrz zmieniając swe położenie w zależności od wilgotności otoczenia. Zewnętrzna strona pułapki jest pokryta włoskami, po których owady zwabione zapachem dostają się do środka, natomiast wnętrze jest woskowane, co uniemożliwia owadom ucieczkę. Schwytany owad jest trawiony przez bakterie i enzymy obecne wewnątrz pułapki, a uwolnione substancje mineralne są wchłaniane przez roślinę[potrzebny przypis].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Gatunek, rodzaj i rodzina siostrzana dla Brunelliaceae w obrębie rzędu szczawikowców Oxalidales, należącego do kladu różowych roślin okrytonasiennych[2].


Huaceae





bobniowate Connaraceae



szczawikowate Oxalidaceae





radziliszkowate Cunoniaceae




eleokarpowate Elaeocarpaceae




Brunelliaceae



cefalotowate Cephalotaceae







Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Oficjalnie zarejestrowanymi kultywarami tej rośliny są odmiany: 'Hummer's Giant' oraz 'Eden Black'[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-03] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-03] (ang.).
  3. Cephalotus follicularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c d e Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe. T. 1. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 148. ISBN 83-7079-778-4.
  5. International Carnivorous Plant Society. [dostęp 2013-07-21]. (ang.).