Cerkiew Świętej Trójcy w Kołomnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Świętej Trójcy
Церковь Троицы Живоначальной в Коломне (Щурово)
5000001581
cerkiew parafialna
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Obwód

 moskiewski

Miejscowość

Kołomna

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

kołomieńska

Wezwanie

Świętej Trójcy

Wspomnienie liturgiczne

Święto Trójcy Świętej
(niedziela Pięćdziesiątnicy)

Położenie na mapie obwodu moskiewskiego
Mapa konturowa obwodu moskiewskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętej Trójcy”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętej Trójcy”
55,06710°N 38,84115°E/55,067100 38,841150
Strona internetowa

Cerkiew Świętej Trójcyprawosławna cerkiew położona w Kołomnie (Rosja, obwód moskiewski), w dzielnicy Szczurowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza, drewniana cerkiew pod wezwaniem Świętej Trójcy została wzniesiona na miejscu obecnej w 1775. Obecny gmach został wybudowany w latach 1892–1900 według projektu moskiewskiego architekta M. Geppenera, z inicjatywy właściciela położonej w sąsiedztwie fabryki cementu. W 1907 biskup zarajski i riazański Nikodem dokonał poświęcenia cerkwi.

Parafia w Kołomnie-Szczurowie działała do 1929, kiedy została zamknięta na polecenie władz stalinowskich. Cerkiew została zaadaptowana na piekarnię, magazyn i garaż. Dopiero w 1991 budynek zwrócono eparchii moskiewskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i wyremontowano. Prace remontowe trwały etapami do 2007, równolegle przy parafii zorganizowany został ośrodek działalności dobroczynnej i biblioteka.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew reprezentuje styl bizantyjski, nawiązujący do cerkwi bałkańskich. Jest w całości wzniesiona z czerwonej i białej cegły. Wejście do budynku prowadzi przez przedsionek, nad którym wznosi się trójkondygnacyjna dzwonnica z kopułą i złoconym krzyżem. Główne drzwi otacza portal z dwoma pilastrami. Dookoła nawy głównej zwieńczonej kopułą o identycznej formie rozmieszczone są podobne, każda z rzędem półkolistych okien poniżej dachu, oraz mniejsze ażurowe kopułki. Czerwona i biała cegła tworzą naprzemienne pasy, stanowiące główną zewnętrzną dekorację budynku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]