Cerkiew św. Dymitra w Radoszycach

Cerkiew
św. Dymitra
w Radoszycach
obecnie kościół
Matki Bożej Wspomożycielki
	A-794 z dnia 29.04.1975
	kościół filialny
	; Cerkiew z dzwonnicą
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Radoszyce
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Józefa w Komańczy
Wezwanie	Matki Bożej Wspomożycielki (obecnie); św. Dymitra (poprzednio)
Historia
Data zakończenia budowy	1868
Data zamknięcia	1947, 1961
Data reaktywacji	1948, 1971
Poprzednie wyznanie	Kościół Greckokatolicki w Polsce
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • drewno
	Położenie na mapie gminy Komańcza Radoszyce, cerkiew
	Położenie na mapie Polski Radoszyce, cerkiew
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Radoszyce, cerkiew
	Położenie na mapie powiatu sanockiego Radoszyce, cerkiew
	49°18′15,4″N 22°02′52,0″E/49,304278 22,047778
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew św. Dymitra w Radoszycach – drewniana cerkiew greckokatolicka z 1868. Obecnie rzymskokatolicki kościół filialny pw. Matki Bożej Wspomożycielki należący do parafii w Komańczy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w Radoszycach, początkowo prawosławna, następnie unicka, istniała od 1507. Obecna świątynia została wzniesiona w 1868 i poświęcona w cztery lata później. W 1896 wnętrze cerkwi zostało odnowione. Obiekt poniósł poważne straty w 1944, kiedy kilka pocisków uderzyło w jego dach i kopuły.

W 1947, w czasie wysiedlania ludności rusińskiej, żołnierze LWP obrabowali cerkiew, wywożąc komplety strojów liturgicznych, kielichy i trzy dzwony. W 1948 budowla została zaadaptowana na kościół rzymskokatolicki, jednak nabożeństwa odbywały się w niej jedynie w ważniejsze święta. W 1961 decyzją wojewódzkiego oddziału Urzędu ds. Wyznań cerkiew została zamknięta, jednak w 1966 mieszkańcy Radoszyc samowolnie zerwali plomby z drzwi i doprowadzili do wznowienia kultu religijnego. Dopiero w 1971, po wcześniejszych szykanach ze strony władz lokalnych, parafia rzymskokatolicka w Komańczy otrzymała zezwolenie na dokonanie remontu obiektu i regularne odprawianie nabożeństw. Prace rekonstrukcyjne trwały do 1979.

Elewacja frontowa
Dzwonnica
Widok od strony południowej

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew jest drewniana, trójdzielna, z trzema wieżami zwieńczonymi cebulastymi hełmami. We wnętrzu zachowało się wiele elementów oryginalnego wyposażenia, w tym ikonostas i ołtarz główny oraz ołtarz boczny z ikoną patrona cerkwi, zaś na chórze – malowidło przedstawiające cerkiew oraz Łemka w trakcie zbierania zboża.

Na teren cerkwi prowadzi murowana brama-dzwonnica z pocz. XX wieku, zwieńczona trzema hełmami o formie podobnej do kopuł cerkwi. W najbliższym otoczeniu świątyni znajdował się cmentarz, z którego pozostał jeden nagrobek z 1868. W Radoszycach znajdowała się również kaplica greckokatolicka, zniszczona po 1945.