Cerkiew św. Szymona Słupnika w Czołomyjach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew św. Szymona Słupnika
kościół parafialny
Ilustracja
widok na cerkiew
Państwo

 Polska

Miejscowość

Czołomyje

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Czołomyjach

Wezwanie

świętych Szymona i Judy Tadeusza Apostołów (obecnie)
św. Szymona Słupnika (poprzednio)

Położenie na mapie gminy Mordy
Mapa konturowa gminy Mordy, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Szymona Słupnika”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Szymona Słupnika”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Szymona Słupnika”
Położenie na mapie powiatu siedleckiego
Mapa konturowa powiatu siedleckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Szymona Słupnika”
Ziemia52°14′01,33″N 22°28′10,23″E/52,233703 22,469508

Cerkiew św. Szymona Słupnika w Czołomyjach – murowana świątynia z 1859 roku, pierwotnie cerkiew unicka, w latach 1875-1919 cerkiew prawosławna, obecnie rzymskokatolicki kościół parafialny pw. śś. Szymona i Judy Tadeusza Apostołów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotną cerkiew drewnianą z fundacji Jana Godlewskiego, starosty nurskiego, wzniesiono w 1706 r. jako unicką cerkiew św. Szymona Słupnika. W 1852 r. budynek spłonął, a w jego miejsce wzniesiono świątynię murowaną, dzięki właścicielowi Czołomyj i okolicznych dóbr, Janowi Zembrzuskiemu. W 1875 r., w czasie likwidacji resztek Kościoła greckokatolickiego w Kongresówce (likwidacja unickiej diecezji chełmskiej), władze rosyjskie przekształciły cerkiew na prawosławną. Od okresu rewindykacji świątynia pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła parafialnego. W 1918 r. przeprowadzono remont i dokonano rekoncyliacji, a w roku następnym erygowano parafię rzymskokatolicką.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew w Czołomyjach jest świątynią orientowaną, jednonawową z wyodrębnionym prezbiterium, budowla jest murowana z cegły i tynkowana, pokryta dwuspadowym dachem. Fasada zwieńczona trójkątnym szczytem oraz wieżyczką z sygnaturką.

Wnętrze[edytuj | edytuj kod]

Wewnątrz mieści się ikona Matki Boskiej z Dzieciątkiem z przełomu XVII i XVIII wieku, wyjęta z miejscowego ikonostasu.

Wokół cerkwi[edytuj | edytuj kod]

Dzwonnica drewniana i oszalowana o konstrukcji słupowej, pokryta dachem namiotowym, wybudowana ok. 1850 roku.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]