Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Druskienikach

Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”

Druskininkų Dievo Motinos ikonos „Visų liūdinčiųjų Džiaugsmas“ cerkvė

cerkiew parafialna
Widok ogólny cerkwi
Państwo	Litwa
Miejscowość	Druskieniki
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Parafia	Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Druskienikach
Wezwanie	Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”
Wspomnienie liturgiczne	24 października/6 listopada
Historia Data zakończenia budowy 1865 Data poświęcenia 1865 Data zamknięcia 1940 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1947 Fundator Jakow Rożnow
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 6 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana
Położenie na mapie Litwy Druskieniki, cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”
54°01′16,2″N 23°58′16,0″E

Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” – drewniana parafialna cerkiew prawosławna w Druskienikach, wzniesiona w 1865.

Historia

Pierwsza cerkiew prawosławna w Druskienikach powstała w 1865 z inicjatywy wicegubernatora Grodna Jakowa Rożnowa, na potrzeby przyjeżdżających do miasteczka kuracjuszy. Ikonostas dla świątyni ufundowała Jekatierina Kutuzowa, wnuczka Michaiła Kutuzowa. Do 1895 przy cerkwi istniała szkoła.

Po zajęciu Druskienik przez Armię Czerwoną cerkiew została czasowo zamknięta, jej ponowne otwarcie nastąpiło dopiero w 1947, kiedy została zarejestrowana jako siedziba parafii liczącej 350 wiernych. W latach 1957 i 1978 obiekt był remontowany.

Architektura

Wnętrze cerkwi

Drewniana, malowana na niebiesko i biało niewielka cerkiew posiada cztery kopuły oraz wkomponowaną w całość dzwonnicę zwieńczoną mniejszą kopułką na hełmie. Jest bogato dekorowana motywami oślich grzbietów oraz doryckimi pilastrami symetrycznie rozmieszczonymi wokół okien i drzwi. Każde okno jest dodatkowo obramowane. Do cerkwi prowadzi troje drzwi, każde z namalowanym czarnym krzyżem. Przedsionek i pomieszczenie ołtarzowe nie są wyraźnie wyodrębnione.

We wnętrzu zachował się oryginalny ikonostas oraz dekoracja malarska: jasnoczerwone ściany, wizerunek Matki Bożej na suficie cerkwi. Poza ołtarzem głównym cerkiew posiada dwa ołtarze boczne.

Bibliografia

• Opis na stronie eparchii wileńskiej i litewskiej ros.