Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Moskwie (Kołomieńskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
Храм Казанской Иконы Божией Матери
7730284014
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

Kazańskiej Ikony Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

22 października/4 listopada

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne ikony

Ikona Matki Bożej „Władająca”

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Ziemia55°40′06,8″N 37°40′02,2″E/55,668556 37,667278
Strona internetowa

Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożejcerkiew w Moskwie, w dekanacie św. Daniela Słupnika eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Dawna cerkiew domowa przy pałacu carskim w Kołomienskoje, obecnie część muzeum-rezerwatu „Kołomieńskie”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Drewniana cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej została zbudowana na terenie carskiej posiadłości w Kołomienskim w latach 30. XVII w. Plan budowy obiektu istniał jednak już wcześniej, w 1612, gdyż car Michał pragnął w ten sposób upamiętnić zwycięstwo nad armią polsko-litewską. W 1651 zastąpiono ją świątynią murowaną, wzniesioną z cegły. Budowla była połączona z carskim pałacem w Kołomienskim i pełniła funkcje cerkwi domowej dla przebywających w posiadłości członków rodziny panującej. Dostęp do cerkwi bezpośrednio z pałacu umożliwiła kryta galeria. Patronką obiektu sakralnego była Kazańska Ikona Matki Bożej, uważana za opiekunkę rodziny Romanowów[1].

W latach 60. XVIII w. rezydencja carska w Kołomienskim została przeniesiona na nowe miejsce. W związku z tym dawna prywatna świątynia carska stała się cerkwią parafialną. Od tego czasu była nieprzerwanie czynna, z wyjątkiem lat 1941–1942[1].

Szczególną czcią otaczana jest przechowywana w cerkwi Ikona Matki Bożej „Władająca”, uznana za cudotwórczą w 1917, zwrócona do świątyni w 1990[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew została wzniesiona w stylu typowym dla moskiewskiej architektury sakralnej XVII stulecia. Zaprojektowano ją na planie prostokąta z dwoma skrzydłami mieszczącymi wejścia do świątyni, prowadzącymi do cerkwi górnej. Nad północnym skrzydłem znajduje się unikalna w architekturze siedemnastowiecznej dzwonnica na planie kwadratu kryta dachem namiotowym[1]. W ścianach zachodniej, północnej i południowej wybito po cztery okna. Budynek posiada pięć cebulastych kopuł[1].

Pierwotny wystrój wnętrza cerkwi nie zachował się; freski znajdujące się w niej powstały po 1991[1]. Nowoczesny jest również pięciorzędowy ikonostas przed głównym ołtarzem. Znacznie skromniejsza konstrukcja tego typu, wykonana w stylu empire, znajduje się przed bocznym ołtarzem św. Awerkiusza[1].

Nietypowym elementem wyposażenia świątyni jest figura Chrystusa w więzieniu, która może być zarówno dziełem twórcy rosyjskiego, jak i rzeźbiarza pochodzenia zachodniego (być może polskiego)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]