Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Narwi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej
cerkiew cmentarna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Narew

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Wezwanie

Kazańskiej Ikony Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

22 października/4 listopada

Położenie na mapie gminy Narew
Mapa konturowa gminy Narew, w centrum znajduje się punkt z opisem „Narew, cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Narew, cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Narew, cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Narew, cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej”
Ziemia52°54′29,4″N 23°30′12,6″E/52,908167 23,503500

Cerkiew pod wezwaniem Kazańskiej Ikony Matki Bożejprawosławna cerkiew cmentarna w Narwi. Należy do parafii Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Narwi, w dekanacie Narew diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecna świątynia jest repliką XVIII-wiecznej cerkwi, znajdującej się pierwotnie w Czyżach. Cerkiew tę sprowadzono do Narwi w 1853 r., na założony w 1804 r. cmentarz unicki (znajdujący się przy ulicy Bielskiej, ok. 250 m od cerkwi parafialnej)[1]. Konsekracja świątyni miała miejsce 22 października 1853 (wtedy też otrzymała obecne wezwanie – Kazańskiej Ikony Matki Bożej). W 1882 r. dobudowano do cerkwi wieżę[1]. W 1993 cerkiew przeniesiono na nowy cmentarz prawosławny w Narwi (ok. 1,3 km od cerkwi parafialnej)[a]. W trakcie rozbiórki odkryto napis znajdujący się na gałce mosiężnej sygnaturki, w której był osadzony krzyż, który brzmiał „JAKUB SKRO­CKI MARYNA ŻONA I GRZEGORZ SYN DO CERKWI CZYŻEWSKlEJ OFIA­ROWALI 1784 R.”[1]. Podczas rekonstrukcji na nowym miejscu przywrócono świątyni pierwotny wygląd (m.in. pokryto dach gontem); ponownej konsekracji dokonano 25 września 1994. Cerkiew całkowicie spłonęła 1 maja 2000 (w dniu prawosławnej Wielkanocy), lecz wkrótce została odbudowana.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Na starym cmentarzu, w dawnym miejscu usytuowania ołtarza cerkwi wzniesiono niewielką, murowaną kapliczkę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jerzy Antoniewicz, Acta Baltico-Slavica. T. 3., Białostockie Towarzystwo Naukowe, 1966 [dostęp 2021-01-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]