Cerkiew Najświętszego Serca Jezusa w Dobrej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Najświętszego Serca Jezusa w Dobrej
kościół parafialny
Ilustracja
Elewacja południowa
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Dobra

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszego Serca Pana Jezusa w Dobrej

Wezwanie

Najświętszego Serca Jezusa

Położenie na mapie gminy Sieniawa
Mapa konturowa gminy Sieniawa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dobra, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Dobra, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Dobra, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Dobra, cerkiew”
Ziemia50°11′52,5″N 22°41′10,4″E/50,197917 22,686222

Cerkiew Najświętszego Serca Jezusa w Dobrej – murowana parafialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Dobrej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Według regestru poborowego już na jakiś czas przed 1515 rokiem istniała w Dobrej cerkiew. W 1596 roku była unia brzeska, do której cerkwie wstępowały w różnym zakresie czasu, według własnego uznania. Parochia w Dobrej w 1628 roku była nadal prawosławna, dopiero w 1651 roku jest wzmiankowana jako greckokatolicka. W 1868 roku parochia posiadała 2279 wiernych (w tym: Dobra – 1332, Dobcza – 810, Ścieżki Czerwonowolskie – 137).

W 1880 roku zbudowano murowaną cerkiew w miejscu starszej drewnianej. Podczas I wojny światowej cerkiew została uszkodzona, a w 1921 roku została wyremontowana. Parochia posiadała 32 morgi pola. W 1930 roku istniało w Dobrej Apostolstwo Modlitwy, a w Dobczy istniała czytelnia „Proswity”. W 1939 roku parochia Dobra posiadała 2852 wiernych (w tym: Dobra – 1763, Dobcza – 927, Ścieżki Czerwonowolskie – 162). Parochia greckokatolicka istniała do 1945 roku.

Parafia należała do dekanatu jarosławskiego, po I wojnie światowej do sieniawskiego. Obok cerkwi znajduje się zbiorowy grób ukraińskich mieszkańców wsi, zamordowanych 10 stycznia 1946 roku.

Po wojnie cerkiew została zaadaptowana na kościół rzymskokatolicki.

Parochowie w Dobrej
do 1786: Jan Chotyniecki (paroch w Sieniawie i adm.-komendarz w Dobrej).
1786–1799: Klemens Chudziński.
1799: Jan Witoszyński (administrator).
1799–1802: Bazyli Głuszkiewicz.
1803: Andrzej Monastyrski (paroch w Cieplicach i adm. w Dobrej).
1803–1839: Jan Łazurkiewicz[1].
1840–1842: Michał Łazurkiewicz (paroch w Cieplicach i adm. w Dobrej).
1840–1842: Aleksander Kopyściański ("wikariusz").
1842–1874: Józef Eques de Wańkowicz[2].
1851–1855. Emil Czyczytowicz (administrator).
1855: Józef Gwozdowicz (administrator).
1848: Jan Łazurkiewicz (wikariusz).
1849: Sylwester Prociński (wikariusz).
1873: Antoni Terlecki (wikariusz).
1874–1907: Roman Pasieczyński[3].
1907–1935: Iwan Prokop (dziekan Sieniawski)[4].
1935–1945: Jan Cicuła[5].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]