Cerkiew Objawienia Pańskiego w Ostrogu

Cerkiew Objawienia Pańskiego
Богоявленська церква
	56-109-0004
	cerkiew parafialna
	; Widok ogólny (2011)
Państwo	Ukraina
Obwód	rówieński
Miejscowość	Ostróg
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Eparchia	rówieńska
Wezwanie	Objawienia Pańskiego
Wspomnienie liturgiczne	6/19 stycznia
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1521
Data zakończenia budowy	1521
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna
Data zniszczenia	1648
Data odbudowy	1887–1891
Data reaktywacji	1891
Dane świątyni
Styl	gotycko-bizantyjski (przed odbudową), rosyjsko-bizantyjski
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Kopuła; • liczba kopuł	; 5
Liczba ikonostasów	1
Liczba naw	3
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; bramna
	Położenie na mapie obwodu rówieńskiego Ostróg, cerkiew Objawienia Pańskiego
	Położenie na mapie Ukrainy Ostróg, cerkiew Objawienia Pańskiego
	50°19′35,3″N 26°31′16,4″E/50,326472 26,521222
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cerkiew Objawienia Pańskiego – prawosławna cerkiew w Ostrogu. Należy do eparchii równieńskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Cerkiew została wzniesiona z fundacji Konstantego Ostrogskiego w 1521, prawdopodobnie na miejscu starszej świątyni prawosławnej wzniesionej przez Wasyla Ostrogskiego (zbudowanej między 1446 a 1450)^[1]. Budynek utrzymany był w stylu łączącym elementy gotyckie i bizantyńskie, miał charakter obronny, z grubymi murami i strzelnicami. Obiekt został zrujnowany w czasie powstania Chmielnickiego, gdy zniszczeniu uległ także sąsiadujący zamek Ostrogskich^[2].

W latach 1887–1891, z inicjatywy władz carskich, podjęto oficjalną rekonstrukcję cerkwi, w rzeczywistości wznosząc przy użyciu zachowanych ruin obiekt całkowicie odbiegający wyglądem od pierwotnej świątyni. Nowa cerkiew zachowała układ przestrzenny starszej (trzy nawy, trzy absydy od wschodu), pozostawiono również elementy obronne w północnej ścianie budynku. Całość utrzymano jednak w stylu bizantyjsko-rosyjskim. Cerkiew zwieńczyło pięć złoconych kopuł. Freski we wnętrzu obiektu wykonali mnisi z monasteru w Dederkałach^[3].

Cerkiew współcześnie[edytuj | edytuj kod]

Cerkiew od frontu
Dzwonnica
Ikonostas

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ S. Horin, Prawosławni monastyri na Wołyni u druhij połowyni XV – perszij połowyni XVI stolittia [w:] red. J. Skarbek, Samoidentyfikacja mniejszości narodowych i religijnych w Europie Środkowo-Wschodniej. Problematyka atlasowa, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, Lublin 1998, ISBN 83-85854-34-7, s.97.
↑ J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.182
↑ J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.183

[1] S. Horin, Prawosławni monastyri na Wołyni u druhij połowyni XV – perszij połowyni XVI stolittia [w:] red. J. Skarbek, Samoidentyfikacja mniejszości narodowych i religijnych w Europie Środkowo-Wschodniej. Problematyka atlasowa, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, Lublin 1998, ISBN 83-85854-34-7, s.97.

[2] J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.182

[3] J. Tokarski, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t.2, Burchard Edition 2001, ISBN 83-87654-11-6, s.183

[1]

[2]

[3]