Cerkiew Opieki Matki Bożej w Wołokołamsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Opieki Matki Bożej
Храм Покрова Пресвятой Богородицы
5000024000[1] z dnia 30.08.1960
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny cerkwi
Państwo

 Rosja

Obwód

 moskiewski

Miejscowość

Wołokołamsk

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

odincowska

Wezwanie

Opieki Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

1/14 października

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne ikony

Ikona Matki Bożej „Godne Jest”

Położenie na mapie obwodu moskiewskiego
Mapa konturowa obwodu moskiewskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wołokołamsk, cerkiew Opieki Matki Bożej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wołokołamsk, cerkiew Opieki Matki Bożej”
Ziemia56°02′22,5″N 35°56′53,3″E/56,039583 35,948139
Strona internetowa

Cerkiew Opieki Matki Bożejcerkiew prawosławna w Wołokołamsku, w eparchii odincowskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew powstała jako sobór żeńskiego monasteru św. Barbary w Wołokołamsku. Jego fundatorką była Natalia Naryszkina, która przed swoją śmiercią w 1694 opłaciła wzniesienia dla klasztoru pierwszej kamiennej cerkwi (do tej pory mniszki dysponowały jedynie drewnianymi świątyniami Zaśnięcia Matki Bożej i św. Barbary). Do wzniesionej w 1695 cerkwi przeniesiono przechowywane w nich do tej pory ikony św. Barbary i Zaśnięcia Matki Bożej napisane w XV i XVI wieku. Monaster funkcjonował do 1764, kiedy został zlikwidowany, zaś jego główna cerkiew straciła status soboru i stała się świątynią parafialną. W związku z tym urządzono w niej dodatkowe ołtarze boczne – Zaśnięcia Matki Bożej i św. Barbary. W 1870 powiększono przedsionek, a w 1878 dobudowano dzwonnicę według projektu S. Dmitriewa.

Cerkiew pozostawała czynna także po rewolucji październikowej, oprócz okresu 1932–1935, kiedy jej proboszcz przebywał na zesłaniu w Kazachstanie. W świątyni szczególną czcią otaczane są ikony Opieki Matki Bożej oraz ikona Matki Bożej „Godne Jest”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]