Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego w Jałówce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego
A-69 z dnia 20.07.2002.
cerkiew parafialna
Ilustracja
Cerkiew po remoncie, po prawej widoczna kaplica-dzwonnica
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Jałówka

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

białostocko-gdańska

Wezwanie

Podwyższenia Krzyża Świętego

Wspomnienie liturgiczne

14/27 września

Położenie na mapie gminy Michałowo
Mapa konturowa gminy Michałowo, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Jałówka, cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Jałówka, cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jałówka, cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Jałówka, cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego”
Ziemia53°00′14,8″N 23°54′24,6″E/53,004111 23,906833

Cerkiew pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętegoprawosławna cerkiew parafialna w Jałówce. Należy do dekanatu Gródek diecezji białostocko-gdańskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Świątynia mieści się w pobliżu Rynku, przy ulicy Lipowej.

Cerkiew przed remontem

Cerkiew zbudowano w latach 1958–1966 według projektu prof. Aleksandra Grygorowicza, w miejscu poprzedniej, spalonej w 1941 w czasie działań wojennych. Pierwsze nabożeństwo odprawiono 14 listopada 1966. Konsekracji świątyni dokonał 16 maja 1982 arcybiskup białostocki i gdański Sawa.

Cerkiew architektonicznie nawiązuje do wzorów dawnej sztuki bizantyjskiej. Jest to budowla murowana, centralna (tetrakonchos), w kształcie rotundy z apsydami, zwieńczona przeszkloną kopułą, wspartą na czterech profilowanych filarach. Ściany wewnątrz zostały ozdobione polichromią autorstwa Józefa Łotowskiego i Jarosława Wiszenki. Witraże w czterech głównych oknach cerkwi zostały zaprojektowane przez Aleksandra Grygorowicza i wykonane w pracowni Adama Gołembowskiego z Poznania. Ikonostas sprowadzono z nieistniejącej obecnie cerkwi św. Jerzego w Suwałkach.

Obok cerkwi znajduje się dzwonnica (będąca jednocześnie kaplicą pomocniczą) oraz cmentarz. Posesja jest ogrodzona kamiennym murem (z bramą i furtką), zaprojektowanym przez ks. Eugeniusza Konachowicza.

Cerkiew, kaplicę-dzwonnicę, cmentarz cerkiewny i ogrodzenie wpisano 20 lipca 2002 do rejestru zabytków pod nr A-69[1].

W latach 2008–2011 dokonano zewnętrznego remontu świątyni, m.in. wymieniono krzyż na kopule oraz blaszane pokrycie kopuły i zadaszenia, wykonano orynnowanie, a także przemalowano elewację na kolor biały.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego nr 7–8/2013, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 0239-4499, ss. 1, 22–23.
  • Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 143–146, 223.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]